Auteur: Juli Zeh
Titel: Ons soort mensen
Taal: Nederlands (vertaald uit het Duits)
Categorie: Fictie
Jaar van eerste uitgave: 2016
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Gekocht
Synopsis: Het dorp Unterleuten ligt op enkele tientallen kilometers van Berlijn, maar de grootstad dringt hier helemaal niet door. Een cast aan diverse personages - ouderen die de oude DDR overleefden en jonge, idealistische en ambitieuze inwijkelingen - verwikkelt zich tot een kluwen aan intrige.
Aanrader, want: Zeh biedt met haar roterende focalisers een goed inzicht in waarom personages doen wat ze doen, ook al worden hun acties en woorden door anderen vaak (doelbewust) verkeerd begrepen. Het boek neemt geen standpunt in maar stelt vragen: hoe staat het met het (zelf)beeld van mannen in dit nieuw millennium? Primeert het voorbestaan van de natuur op het voortbestaan van een gemeenschap? Wat is effectief bestuur? Wat zijn de grenzen van de zelfverwezenlijking? Ik hield nogal van het personage Arne Seidel, de burgemeester die ogenschijnlijk laat betijen maar mee kan buigen met de stromen van de geschiedenis, ondanks zijn tragische achtergrond.
Afrader, want: Ik vroeg me soms af of zo veel wederzijds onbegrip wel realistisch was. Geharde erfvijanden kunnen dat, maar zijn nieuwelingen ook zo? Vond ik wat moeilijk te slikken.
Aanbevolen voor: Wie graag een boek leest dat enerzijds door en door modern is, maar anderzijds niets meer is dan de eeuwige menselijke strijd voor een beetje begrip en respect, en de vaak tragische uitkomst daarvan.
Titel: Ons soort mensen
Taal: Nederlands (vertaald uit het Duits)
Categorie: Fictie
Jaar van eerste uitgave: 2016
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Gekocht
Synopsis: Het dorp Unterleuten ligt op enkele tientallen kilometers van Berlijn, maar de grootstad dringt hier helemaal niet door. Een cast aan diverse personages - ouderen die de oude DDR overleefden en jonge, idealistische en ambitieuze inwijkelingen - verwikkelt zich tot een kluwen aan intrige.
Aanrader, want: Zeh biedt met haar roterende focalisers een goed inzicht in waarom personages doen wat ze doen, ook al worden hun acties en woorden door anderen vaak (doelbewust) verkeerd begrepen. Het boek neemt geen standpunt in maar stelt vragen: hoe staat het met het (zelf)beeld van mannen in dit nieuw millennium? Primeert het voorbestaan van de natuur op het voortbestaan van een gemeenschap? Wat is effectief bestuur? Wat zijn de grenzen van de zelfverwezenlijking? Ik hield nogal van het personage Arne Seidel, de burgemeester die ogenschijnlijk laat betijen maar mee kan buigen met de stromen van de geschiedenis, ondanks zijn tragische achtergrond.
Afrader, want: Ik vroeg me soms af of zo veel wederzijds onbegrip wel realistisch was. Geharde erfvijanden kunnen dat, maar zijn nieuwelingen ook zo? Vond ik wat moeilijk te slikken.
Aanbevolen voor: Wie graag een boek leest dat enerzijds door en door modern is, maar anderzijds niets meer is dan de eeuwige menselijke strijd voor een beetje begrip en respect, en de vaak tragische uitkomst daarvan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten