tag:blogger.com,1999:blog-21550345879731582402024-03-06T03:29:12.947+01:00Onklare taal: boekenkastAnton Voloshin leest boeken opdat anderen het ook zouden doen, of toch op zijn minst belezener voor de dag zouden komen op feestjes.Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.comBlogger429125tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-7964582737235156422024-03-04T00:07:00.002+01:002024-03-04T00:07:27.998+01:00Kortgeknipte melancholie<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Anton Voloshin</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.patreon.com/antonmvoloshin/membership">Volterra</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: poëzie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2017</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: zelf geschreven </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Bijna 40 gedichten met als omkadering de Etruskische beschaving (niet het thema).</div><div style="text-align: justify;"><b>Lieve Tanty Terry, want</b>: 'Volterra' is zeer economisch met taal zonder ooit (te) hermetisch te worden. Bij het teruglezen 7 jaar later valt op hoe kernachtig veel gedachten en gevoelens worden verwoord en hoe krachtig de taal van suggesties is in de meeste gedichten.</div><div style="text-align: justify;"><b>Eerder vol pretentie, want</b>: M'n jongere zelf had wellicht veel gedichten in 'Volterra' minder geapprecieerd door het <i>heel</i> veelvuldige gebruik van enjambementen of een pak gedichten in de bundel die niet zozeer anti-ritmisch al wel prozaïsch zijn.</div><div style="text-align: justify;"><b>Aanbevolen voor</b><span>: Verloren romantici die wel eens wat taaiers voor de kiezen willen krijgen maar toch houden van postmodern.</span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXtZtMEGVrIkTIEUScO0ZfbMRPo1rj6R5AiBat6K47UEtm14zqUerEA_3HrFKcxHhyphenhyphenYBBwQlBbR9ji3lt02JtjY3u-DCytaWblGPFQMMKWmxMaBNHNE-Emi540Pm7p_qMncDc9xVrg71THFNTgcbaiDkS8hppt1P54MAV4Qpn8eAsrlixHLVaZJu6xpiY/s326/4%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXtZtMEGVrIkTIEUScO0ZfbMRPo1rj6R5AiBat6K47UEtm14zqUerEA_3HrFKcxHhyphenhyphenYBBwQlBbR9ji3lt02JtjY3u-DCytaWblGPFQMMKWmxMaBNHNE-Emi540Pm7p_qMncDc9xVrg71THFNTgcbaiDkS8hppt1P54MAV4Qpn8eAsrlixHLVaZJu6xpiY/s320/4%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span><br /></span></div><p> </p>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-25242090146982026072024-02-15T21:05:00.002+01:002024-03-03T23:40:38.689+01:00Rome, Vietnam en autoloze zondagen<div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Geert Buelens</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/wat-we-toen-al-wisten/9300000042445174">Wat we toen al wisten</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: non-fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2022</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: cadeau </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Buelens neemt de vroege jaren '70 onder de loep, toen het collectieve milieubewustzijn aan een snel tempo opkwam - om vervolgens grotendeels te stagneren.</div><div style="text-align: justify;"><b>Alweer een gat in uw ozonlaag gedicht, want</b>: Buelens zit niet uit te schreeuwen dat de eerste wetenschappelijke voorspellers van de problemen waar we nu allemaal in zitten "profetisch" waren, zijn rustige, heldere overzichten zeggen genoeg. De Club van Rome (en anderen) die soms nu zelfs door milieu-activisten weggezet worden als elitair (gedeeltelijk terecht) en te veel gefocust op bevolkingsgroei, ontwierpen namelijk modellen en systemen die eigenlijk allemaal voorspeld hebben wat later gewoon verfijnd is geworden.</div><div style="text-align: justify;"><b>Zure regen, want</b>: Als historisch document/overzicht van het begin van een mondiale milieubeweging is dit een interessante en belangrijke voetnoot die niet langer blijft dan nodig is, maar het is natuurlijk wel tamelijk niche in opzet.</div><div><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie interesse heeft in globale naoorlogse geschiedenis en meerbepaald die van de milieuproblematiek.</span></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivfVOkx1V15ep8yYwqMh5SC02v0Ir2M2nyIntNsILioCVz52QJzkh1kCyVm03dC7OWehkQLPd91MEYjDOYYzBBZKQrOsTA9afacjfUbKz_qwulzTmiv1bkChhyUjrFguMJh0WCgbPsjFr6lQH3lwTKfWK0zSX8jw6blLRf8N97NEL4-WV2GTF8XCrSOEU/s326/3.5%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivfVOkx1V15ep8yYwqMh5SC02v0Ir2M2nyIntNsILioCVz52QJzkh1kCyVm03dC7OWehkQLPd91MEYjDOYYzBBZKQrOsTA9afacjfUbKz_qwulzTmiv1bkChhyUjrFguMJh0WCgbPsjFr6lQH3lwTKfWK0zSX8jw6blLRf8N97NEL4-WV2GTF8XCrSOEU/s320/3.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div><div><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-31540615441623246802024-01-18T20:54:00.002+01:002024-02-05T21:07:16.536+01:00De boerentoorn<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Stijn Streuvels</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/f/vlaschaard/30011470/">De vlaschaard</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1907</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: geleend </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: De ouder wordende, extreem autoritaire herenboer Vermeulen zinkt zonder het zelf goed te beseffen weg in een steeds acuter wordende midlife-crisis.</div><div style="text-align: justify;"><b>Boerenkermis, want</b>: Streuvels' bekendste is een grand cru (maar niet zo goed als '<a href="https://qanturusleest.blogspot.com/2015/02/de-dood-van-een-zwerver.html">Het leven en de dood in de ast</a>'), met bijna tastbare beschrijvingen van landschappen, mensen, gezichten en gewoontes die stralen van het leven zelf op het Vlaamse boerenland. Wie denkt dat dit een soort pastorale idylle of een grote sociaal bewogen plattelandsroman is, zal eraan zijn voor de moeite - Romantisch met hoofdletter R is het wel, maar het heeft meer gemeen met de woestheid van een Brontë dan de pastoorspoëzie van Gezelle. Streuvels had bovendien van boer Vermeulen een domme karikatuur of een slechterik kunnen maken, desnoods een rare antiheld, maar hij weerstaat al die verleidingen.</div><div style="text-align: justify;"><b>De valschaard, want</b>: Het neigt soms allemaal naar mooischrijverij, met veel lang uitgesponnen passages waar niets gebeurt of gezegd wordt dat al niet eerder is gezegd en getoond.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie een goede Vlaamse klassieker zoekt, of eens een cynische opmerking wil maken als je weer in één of ander buurtcentrum of een taverne zit die naar dit boek genoemd wordt.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivfVOkx1V15ep8yYwqMh5SC02v0Ir2M2nyIntNsILioCVz52QJzkh1kCyVm03dC7OWehkQLPd91MEYjDOYYzBBZKQrOsTA9afacjfUbKz_qwulzTmiv1bkChhyUjrFguMJh0WCgbPsjFr6lQH3lwTKfWK0zSX8jw6blLRf8N97NEL4-WV2GTF8XCrSOEU/s326/3.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivfVOkx1V15ep8yYwqMh5SC02v0Ir2M2nyIntNsILioCVz52QJzkh1kCyVm03dC7OWehkQLPd91MEYjDOYYzBBZKQrOsTA9afacjfUbKz_qwulzTmiv1bkChhyUjrFguMJh0WCgbPsjFr6lQH3lwTKfWK0zSX8jw6blLRf8N97NEL4-WV2GTF8XCrSOEU/s320/3.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-64725691021398549892023-12-27T20:46:00.013+01:002024-02-05T20:54:02.883+01:00Weg van de wereld<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Stijn Streuvels</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/f/langs-de-wegen/9300000032907319/">Langs de wegen</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1901</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: geleend </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Jan is een eenvoudige paardenknecht. Hij werkt, trouwt en werkt en verwordt langzamerhand tot een zielige oude grijsaard.</div><div style="text-align: justify;"><b>Om een boer mee van zijn paard te slaan, want</b>: Ondanks de wat kwalijke reputatie van de "Vlaamse boerenroman" als oubollig en moraliserend is 'Langs de wegen' op veel manieren scherp in zijn lens en ambiguër dan je zou denken. Zoals altijd gebruikt Streuvels ook een woordenschat waarvan je het bestaan nog niet eens kon <i>vermoeden</i> in het Nederlands.</div><div style="text-align: justify;"><b>Als een boer met kiespijn, want</b>: Het probleem met een al met al intellectueel vrij beperkt hoofdpersonage is dat de schrijver vaak dubbel zo hard moet werken om zijn innerlijke wereld boeiend te houden voor de lezer - wat Streuvels overigens meestal met verve lukt, maar niet op zulke hoogten als in '<a href="https://qanturusleest.blogspot.com/2015/02/de-dood-van-een-zwerver.html">Het leven en de dood in de ast</a>'.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie die aloude "Vlaamse boerenroman" toch nog een kans wil geven, maar liever geen formaat vastpakt ter grootte van een zak patatten.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ7616nDDisoti7t3a66PBUrBl0UL91qaJ0ZFDmcpbRYiZVsSQMsK2ZakdzyKak9mRD4hAfv8X_DRR762Y2zbPPROqSxDsgCGns03jPlXY1FduqvD4aX0-Q-tinCPaVDS75qBjJQKLnHdRSLJtcYnSnf4TEbDxvl-bzlV6siU5ZV_LOTV4m6Yy0wGEyMY/s326/3%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ7616nDDisoti7t3a66PBUrBl0UL91qaJ0ZFDmcpbRYiZVsSQMsK2ZakdzyKak9mRD4hAfv8X_DRR762Y2zbPPROqSxDsgCGns03jPlXY1FduqvD4aX0-Q-tinCPaVDS75qBjJQKLnHdRSLJtcYnSnf4TEbDxvl-bzlV6siU5ZV_LOTV4m6Yy0wGEyMY/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-42100299505778749932023-12-02T17:07:00.002+01:002024-02-05T20:54:12.716+01:00Duizend bommen en granaten<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Katrien Arnaut</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/het-drama-van-merelbeke/9200000048132691">Het drama van Merelbeke</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: non-fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2007</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Met veel foto's, citaten van ooggetuigen en wat historische duiding wordt het bombardement van Paasmaandag 1944 herdacht van de Geallieerden op het rangeerstation van Merelbeke, waarbij meer dan 400 burgerdoden vielen, na Mortsel de dodelijkste vergissing van Geallieerde bombardementen in Wereldoorlog II.</div><div style="text-align: justify;"><b>Dit is een bom, want</b>: Het bombardement op Merelbeke is in de collectieve Vlaamse psyche rond Wereldoorlog II helemaal niet bekend, dus een boek erover is welkom. De vele foto's en getuigenissen zijn beklijvend en nog altijd actueel. Dat dit boek wellicht mensen van buiten Merelbeke of de provincie minder zal boeien, maakt nog niet dat het absoluut een bestaansrecht heeft.</div><div style="text-align: justify;"><b>Sisser, want</b>: Dit klinkt als een pedante opmerking, maar is het niet als je bredere herdenking ambieert: het boek is niet erg goed geschreven, met inconsistenties in hoe ooggetuigenverslagen behandeld worden (soms indirect, soms letterlijk, soms geredigeerd) en diverse schoonheidsfoutjes die amateuristisch overkomen, zoals het veelvuldige gebruik van ellipsen ("...").</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie opgroeide of geboren is in Merelbeke of omgeving, en onverbeterlijke Vlaamse amateurhistorici van Wereldoorlog II.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGcKC2Tj_BmS-ZhoI-sZYSjHRgxhwYU6nz3FUdqSht4kryxpeKBSiKAIfM-fXWe6UA-xW7aYMGW-v4o6GD7Cmh3Y5b2OkE4h0SPKZs3sBhdp1axB28JzWsriz50Wb97Me-T7oJgBjb9vsopexol4eze1emKIbwXV9EErl95_7gxV0Or9gP6uP1m__abNM/s326/2.5%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGcKC2Tj_BmS-ZhoI-sZYSjHRgxhwYU6nz3FUdqSht4kryxpeKBSiKAIfM-fXWe6UA-xW7aYMGW-v4o6GD7Cmh3Y5b2OkE4h0SPKZs3sBhdp1axB28JzWsriz50Wb97Me-T7oJgBjb9vsopexol4eze1emKIbwXV9EErl95_7gxV0Or9gP6uP1m__abNM/s320/2.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-72781307311838665572023-11-23T22:59:00.003+01:002023-12-01T23:07:46.899+01:00Reuma voor iedereen, hoera<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Peggy Jacques</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/reuma-van-1-tot-101-jaar/9300000116279497">Reuma van 1 tot 100 jaar</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: non-fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2023</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: geleend </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Dr. Jacques geeft een overzicht in vogelvlucht van allerlei diverse reuma's, wat ze zijn, hoe ze behandeld (of voorkomen) kunnen worden en probeert ook diverse misvattingen erover de wereld uit te helpen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Los uit de pols, want</b>: De layout en stijl maken het boek enorm toegankelijk, met bite-sized paragrafen en hoofdstukjes. Vooral de ingekaderde stukjes waarin misverstanden over reuma worden aangepakt, zijn voor zowel leek, mantelzorger als ervaringsdeskundige erg nuttig.</div><div style="text-align: justify;"><b>Afkraken, want</b>: De sterke layout en de puntige inhoud kunnen niet verdoezelen dat dit al met al een droog geschreven boek is. Niet dat ik verwacht in lachen uit te barsten bij zo'n ernstig thema, of op het puntje van mijn stoel te zitten, meeslepende lectuur kan je het niet noemen.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Dit is het grootste probleem - voor wie is dit boek? Reumapatiënten lijden meestal niet onder alle reuma's tegelijkertijd en zullen ook niet bijster veel interesse hebben in reuma's waar ze niet aan lijden. Hetzelfde geldt voor geliefden en vrienden van die patiënten. Voor reumatologen dan weer trapt het boek wellicht te veel open deuren tegelijk in. Voor mensen die vermoeden dat ze aan een vorm van reuma lijden, is het dan weer een klassiek geval van een medische encyclopedie lezen als ongeïninitieerde: op het einde zal je denken dat je lijdt aan allerlei tumoren, zeldzame syndromen en psychische stoornissen.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxv_mpzSbjpkZU2WT55cf5sY3H8zMV6X7kd1Pw7XLyNPvQsZC7kcfak77J8qpuNT-P3FTOoBJvTTbDPWoKGHJM5gvekbgd4jk831wawIc9H5HLX4HpZceh9jL6RELj3NaafoQO7AJ2HbEsN6CPGgJAD0W_6HKmwaWBMwd-2FviRLfj2TJJWD8qEAJGWQ8/s326/2%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxv_mpzSbjpkZU2WT55cf5sY3H8zMV6X7kd1Pw7XLyNPvQsZC7kcfak77J8qpuNT-P3FTOoBJvTTbDPWoKGHJM5gvekbgd4jk831wawIc9H5HLX4HpZceh9jL6RELj3NaafoQO7AJ2HbEsN6CPGgJAD0W_6HKmwaWBMwd-2FviRLfj2TJJWD8qEAJGWQ8/s320/2%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-70085052189118275802023-11-17T22:45:00.000+01:002023-12-01T22:59:46.670+01:00Frankrijk voor beginners<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Steven Decraene</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/en-route/9300000133367386">En route</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: non-fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2023</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: geleend </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: VRT-journalist en vaste Fankrijk-verslaggever schetst in vele korte hoofdstukken een panoramisch beeld van het moderne Frankrijk, met veel aandacht voor wat de Fransen nu precies zo <i>Frans</i> maakt.</div><div style="text-align: justify;"><b>Mijn monocle is afgevallen, want</b>: Decraene weet als een echte journalistieke stielman véél informatie efficiënt te verpakken en dat op een erg toegankelijke manier. Geen onderwerp dat het hedendaagse Franrkijk maakt tot wat het is laat hij onberoerd. Zijn sympathie voor het land en zijn mensen staat overigens geen vrij objectieve kijk in de weg, noch omarmt hij de makkelijke clichés.</div><div style="text-align: justify;"><b>Sacrébleu, want</b>: Soms vind ik dat Decraene dingen iets te snel voor waar aanneemt omdat mensen hem dat zeggen, vooral als het gaat over politiek, zoals Emmanuel Macron, lokale fantasten en zeker de kiezers van Marine Le Pen.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie Frankrijk niet echt kent en er zich niet in verdiept heeft, maar toch interesse heeft in het land en op zoek is naar een goed 'gateway'-boek.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNqHKMqyRdgJAxiuq1Up64oBNP7LV1W29m09dw0SqO6eIjNIxsVpk_RnoWGO9uaKU18W643luv1oZVJhU6d2HlNl0KbfkeKEItE8dwQkFsimDyywp_XXRwbFMb9L9sAPj5WzJx5IPM_BNLkWAp5ICwpFX5Qz_YLZmwmcknmW02f1NWbaXWbp6ObkTp0fM/s326/3%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNqHKMqyRdgJAxiuq1Up64oBNP7LV1W29m09dw0SqO6eIjNIxsVpk_RnoWGO9uaKU18W643luv1oZVJhU6d2HlNl0KbfkeKEItE8dwQkFsimDyywp_XXRwbFMb9L9sAPj5WzJx5IPM_BNLkWAp5ICwpFX5Qz_YLZmwmcknmW02f1NWbaXWbp6ObkTp0fM/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-55158388186520905312023-11-12T22:34:00.001+01:002023-12-01T22:44:35.975+01:00Asterix en het tijdperk van Aquarius<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Didier Conrad & Fabcaro</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/asterix-nl-40-asterix-en-de-witte-iris/9300000151687816">De witte iris</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Frans)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: comic</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2022</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: gekocht </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: In Caesars eeuwige queeste om "dat kleine Gallische dorpje" te overwinnen stuurt hij een new-age goeroe op de dorpelingen af.</div><div style="text-align: justify;"><b>Ga in je kracht staan, want</b>: Van de laatste 10 Asterix-albums en van alle albums sinds originele scenarist Goscinny stierf, is dit één van de betere. De persiflage van new-age oplichterij is zowel tijdloos als tendentieus (maar niet zo goed als in 'De ziener'), en zoals een goede Asterix het betaamt, zijn het vooral de talloze nevenpersonages die efficiënt de show stelen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Niet goed voor je chakra's, want</b>: Asterix is een inherent conservatieve strip ("het kleine, misschien dysfunctionele dorp waar niets echt verandert blijft toch het beste") en je kan moeilijk verwijten dat die trouw blijft aan zijn wortels. Toch is de subplot van de huwelijksperikelen tussen Abraracourcix en Bellefleur een enorme misser - hij hoeft helemaal niets te doen terwijl zij op het einde door het stof kruipt.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: De fans en verzamelaars zullen deze niet willen missen, voor jongere generaties is dit mogelijk al wat oubollig.</span> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGcKC2Tj_BmS-ZhoI-sZYSjHRgxhwYU6nz3FUdqSht4kryxpeKBSiKAIfM-fXWe6UA-xW7aYMGW-v4o6GD7Cmh3Y5b2OkE4h0SPKZs3sBhdp1axB28JzWsriz50Wb97Me-T7oJgBjb9vsopexol4eze1emKIbwXV9EErl95_7gxV0Or9gP6uP1m__abNM/s326/2.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGcKC2Tj_BmS-ZhoI-sZYSjHRgxhwYU6nz3FUdqSht4kryxpeKBSiKAIfM-fXWe6UA-xW7aYMGW-v4o6GD7Cmh3Y5b2OkE4h0SPKZs3sBhdp1axB28JzWsriz50Wb97Me-T7oJgBjb9vsopexol4eze1emKIbwXV9EErl95_7gxV0Or9gP6uP1m__abNM/s320/2.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: left;"><br /></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-90241535459946031542023-11-10T22:26:00.001+01:002023-12-01T22:33:55.677+01:00En in Amsterdam<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Johan Van Tilburg</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bookspot.be/boeken/de-cynicus-9789464653922">De cynicus</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2022</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau </div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Hoofdpersonage Percijn, een Amsterdammer van middelbare leeftijd, dwaalt door zijn stad tegen de achtergrond van een grote klimaatdemonstratie, een tocht die hem steeds verder drijft naar de (letterlijke) marges.</div><div style="text-align: justify;"><b>The dog days are over, want</b>: De <i>twist</i>, die ik niet ga verklappen, vind ik best goed gevonden omdat die automatisch uitnodigt tot een herlezing. Ondanks zijn voorgewende en erkende cynisme is Percijn vooral een diep teleurgestelde en depressieve man die op het einde enkel zijn trots en zelfbeschikking nog heeft. Van Tilburg weet dat scherp te boek te stellen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Het zijn weer hondsdagen, want</b>: Sommige overpeinzingen van het hoofdpersonage zijn een pak minder interessant dan hij zelf lijkt te denken. Intussen kan je ook de straten beleggen met boeken waarin gerateerde schrijvers de hoofdrol spelen.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie een minder gekende auteur wil ontdekken in de Nederlandse letteren, zal van 'De cynicus' zeker geen spijt hebben.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTl1rjfTHAAk997A5-4lnbQLk6XZupGaIDePTdGPds4YW5E3k60F8M7Vs2pUPn0CTsiqu1pQLHXbiewWNO2Kssznt7eIfQFzqefOVMoC8iANWYvdTAvlmXSs0UbXmhNBhNn4pAoHjRz8AnlGWSLEFfIHFPBeaTKtHi6w7_GV7fiMOk4eECPPVSkp_ToOw/s326/3.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTl1rjfTHAAk997A5-4lnbQLk6XZupGaIDePTdGPds4YW5E3k60F8M7Vs2pUPn0CTsiqu1pQLHXbiewWNO2Kssznt7eIfQFzqefOVMoC8iANWYvdTAvlmXSs0UbXmhNBhNn4pAoHjRz8AnlGWSLEFfIHFPBeaTKtHi6w7_GV7fiMOk4eECPPVSkp_ToOw/s320/3.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-46284699243009770952023-10-28T14:17:00.005+02:002023-10-31T20:30:40.299+01:00De navel van Vlaanderen<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Stefan Hertmans</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/f/naar-merelbeke/30012315/">Naar Merelbeke</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1994</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau (en omdat ik in Merelbeke opgegroeid ben)</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Het naamloze, semi-autobiografische hoofdpersonage deelt in flarden een soort van Proust <i>light</i> herinneringen vermengd met een scheut onbetrouwbare verteller, een lik vitalisme en een dromerig magisch realisme. Een postmoderne Bildungsroman, zeg maar.</div><div style="text-align: justify;"><b>Bezoek vandaag nog Merelbeke, want</b>: Bij vlagen toont Hertmans zich niet alleen als een begenadigd stilist die spreek- en schrijftaal mengt tot ze een heerlijke hutsepot worden die soms zelfs Brouwers naar de kroon kan steken. Nonkel Doresta is een personage in de beste traditie van onvergetelijke figuren als Mijnheer Peeperkorn uit 'De toverberg'. Toch krijg je nergens het gevoel dat Hertmans een epigoon is. Hij vindt hier al duidelijk een eigen stem en voert de lezer mee door een al even kronkelig en vandaag onbestaand landschap als van de oude, slang-achtige armen van de Schelde en de Leie.</div><div style="text-align: justify;"><b>Passeer niet langs Merelbeke en u krijgt geen €500, want</b>: De overgangen tussen stilistische parels en soms wat onhandige passages zijn vaak abrupt, of de voor de hand liggende seksuele metaforen (die steeds terugkerende kastanjegeur!) roken al wat versleten de dag dat ze geschreven werden.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie Erwin Mortier wat te krullerig vindt maar tegelijk wat gruwt van de Nieuwe Zakelijkheid van de Nederlandse literatuur van de laatste 30 jaar.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5tIcjFhq9HDKTTeP0fXT5Q7q1YUC9v410Yqwl50CbemJfyC2FfjseCFkmS9LkERYQHhoi5ozBcTa76XZ7og_UyGu-DGwZx6SEkfO8okShyphenhyphenY21lr4H-FUX1qCr2fg0ueDYaTnIjzr_u5CL1-dyP_AaQeBYMT-QgZr285gHvaf4hOfrPaVw5-99x58UsS8/s326/3.5%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5tIcjFhq9HDKTTeP0fXT5Q7q1YUC9v410Yqwl50CbemJfyC2FfjseCFkmS9LkERYQHhoi5ozBcTa76XZ7og_UyGu-DGwZx6SEkfO8okShyphenhyphenY21lr4H-FUX1qCr2fg0ueDYaTnIjzr_u5CL1-dyP_AaQeBYMT-QgZr285gHvaf4hOfrPaVw5-99x58UsS8/s320/3.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-34261564723845550312023-10-04T23:00:00.014+02:002023-10-26T21:59:32.036+02:00À la recherche du temps marxiste<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Martin Hägglund</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/p/dit-leven/9300000084998848/">Dit leven</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Zweeds)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2019</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Hägglund neemt de lezer mee op een reis door zijn persoonlijke en politieke filosofie aan de hand van twee grote pijlers: seculier geloof en geestelijke vrijheid. Dat klinkt liberaal maar is het niet (echt): au fond is het een herinterpretatie van het marxisme afgewogen tegenover een radicale verwerping van het concept van de eeuwigheid (dat ons volgens Hägglund berooft van zingeving).</div><div style="text-align: justify;"><b>Leef alsof het je laatste dag is, want</b>: Hägglund weet zijn gedachten tamelijk helder te formuleren en steunt voor zijn voor- en tegenvoorbeelden op een boeiende reeks denkers, gaande van Augustinus over Kierkegaard en Proust tot Martin Luther King Jr. Hij is op zijn best als hij de paradoxen beschrijft van het samenhuizen van democratie en kapitalisme, en erkent (m.i. correct) dat een doorgezet kapitalisme uiteindelijk altijd elke democratie onderuit zal halen. Tevens is hij de eerste auteur die erin geslaagd is interesse bij mij op te wekken in Hegel, die ik voordien beschouwde als het summum van saaiheid.</div><div style="text-align: justify;"><b>Death, be not proud, want</b>: Ik ben geen academicus noch filosoof, maar er schort wat aan Hägglunds enge definitie van <a href="https://antonvoloshinmoppert.blogspot.com/2023/09/over-eindigheid.html">een eeuwig leven</a>. Verder denk ik dat hij inkomsten uit rente over het hoofd ziet als potentiële bron om de sociaal-democratie in leven te kunnen houden. Voor de rest: het is een <i>serieuze</i> turf om je door te worstelen, Hägglund herhaalt zichzelf nogal vaak en de meeste van zijn gedachten zijn al met al niet superorigineel.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie houdt van lijvige filosofische werken die desondanks niet al te zwaar op de hand zijn.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiibElOw6hynYJUTZ37Z_ewqIyL1nxVXIIVt-GXBxKIhNTkQVEaP3ncRaTE02FrqTRYU1DTKPCG1Zi_aXa8aXfZ4kn5tpZWJuOKcc_8BBH4Ul7Fg11yMCC1-1qJ1CpzGBA3L66XmE1N6XJIXjHj2f_lo8iWDB5F3MIIscLEbS1wUGuaMJvqsG7LVgFIj_I/s326/3%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiibElOw6hynYJUTZ37Z_ewqIyL1nxVXIIVt-GXBxKIhNTkQVEaP3ncRaTE02FrqTRYU1DTKPCG1Zi_aXa8aXfZ4kn5tpZWJuOKcc_8BBH4Ul7Fg11yMCC1-1qJ1CpzGBA3L66XmE1N6XJIXjHj2f_lo8iWDB5F3MIIscLEbS1wUGuaMJvqsG7LVgFIj_I/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-45757846561186385542023-09-13T21:59:00.001+02:002023-10-26T22:16:33.666+02:00Dichten als in Babylon<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Hannah van Wieringen</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.deslegte.com/in-geval-van-liefde-1894212/">In geval van liefde</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (en dan vertaald in 23 talen)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: poëzie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2015</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: gekregen</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Hannah van Wieringens gedicht "In geval van liefde" 23 keer vertaald in een andere taal van de Europese Unie.</div><div style="text-align: justify;"><b>Taalrijkdom, want</b>: Als je een polyglot bent, is het best fijn om telkens te kijken wat er veranderd of hertaald is in een nieuwe doeltaal. De liefde bezingen in alle officiële talen van de Europese Unie is ook precies het soort wat naïef-eurofiele project dat je kan verwachten van de EU, maar daar is niks verkeerds mee.</div><div style="text-align: justify;"><b>In te veel tongen, want</b>: De meeste Europeanen zullen nu toch ook niet meer dan 4 talen (goed) kunnen verstaan dus het blijft een wat anemische gimmick.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie een leuk en fluffy curiosum in zijn of haar boekenkast wil.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVDPTFfXpXfSurj57fTb_nluAhMS8cnP2OkE3_H-ZojbBp_arAP9VsVwu_X3FFBbBYBaF7jUEZpec6MnZtZoBxV5WAtCZyHvvNtgTPWZOyfv6RN1A0TVqlboVQ5UZKDQ45L1sIKSPO7mIGmQSfiYrvinJPL7iJHwRaOlNE1vp2G4QrCq41JmcaaqUPJuU/s326/2%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVDPTFfXpXfSurj57fTb_nluAhMS8cnP2OkE3_H-ZojbBp_arAP9VsVwu_X3FFBbBYBaF7jUEZpec6MnZtZoBxV5WAtCZyHvvNtgTPWZOyfv6RN1A0TVqlboVQ5UZKDQ45L1sIKSPO7mIGmQSfiYrvinJPL7iJHwRaOlNE1vp2G4QrCq41JmcaaqUPJuU/s320/2%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-24649402456422156592023-08-09T22:31:00.001+02:002023-10-26T22:48:51.231+02:00The kids are alright<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Willem Bongers-Dek (red.)</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://deburen.eu/oude-werken-jonge-schrijvers">Oude werken, jonge schrijvers: stilte voor de storm</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: multi-disciplinair</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2022</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: cadeautje van een insider bij DeBuren</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: 18 twintigers presenteren het resultaat van hun inspiratie door allerhande oudere kunstwerken onder de vorm van diverse vertelvormen na samen op een soort hoogtestage geweest te zijn in Parijs (want uiteraard <i>Paris, mon chéri</i>).</div><div style="text-align: justify;"><b>Laat de storm maar komen, want</b>: Jong talent te over in de Nederlanden, zo veel is zeker. In de 18 vignettes zat niets dat opviel in slechte zin als te gezocht, te pretentieus of te naïef, integendeel, er zit bij deze jonge garde al veel volwassenheid. Veel diversiteit ook. Gen Z, baby! Ik heb me geen ogenblik verveeld, en voel me in het gezelschap van oprecht goedmenende jonge mensen die graag met hun kunst bezig zijn.</div><div style="text-align: justify;"><b>Dat de stilte nog even moge aanhouden, want</b>: Die subtitel van de bundel: waarom? Het klinkt goed maar slaat nergens op, sorry. De pendant van de vroegrijpheid van dit schrijfgelid is ondanks de enorm diverse output aan genres ook dat het allemaal wat braaf aanvoelt. Misschien ben ik een onnozele ouder wordende Millennial en weten deze jongeren het beter dan ik, maar ik voel geen rebellie, geen rock & roll, geen clash. Het doet me wat denken aan een "coole" leraar muziek die een rockbandje in één van zijn klassen vol enthousiasme onder zijn vleugels neemt, wat wellicht resulteert in muziek die er best wel mag zijn, maar ook wat vleugellam is.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie een (beperkte) staalkaart wil zien van een mogelijke who's who van literatoren in Nederland en Vlaanderen in 2035.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj46mrsSrtwMdMeYRsV7jyU6ThIwBW-7PFICNf9vd_N416kp-lPybfZBtVjjhIaUI1npzVxCb0bXYIqUL-i2fJbz58F1PTmqirjZSMRl62Mib_Prqt-C62Jw1AMInAQUBsLpZPKIkM2Xg9ya-78MWAj3JpEuFzoEu1kCzZecqznEiHyntMpqAYtVZxwQpY/s326/2.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj46mrsSrtwMdMeYRsV7jyU6ThIwBW-7PFICNf9vd_N416kp-lPybfZBtVjjhIaUI1npzVxCb0bXYIqUL-i2fJbz58F1PTmqirjZSMRl62Mib_Prqt-C62Jw1AMInAQUBsLpZPKIkM2Xg9ya-78MWAj3JpEuFzoEu1kCzZecqznEiHyntMpqAYtVZxwQpY/s320/2.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-78120872585385726042023-07-15T22:41:00.002+02:002023-10-25T22:50:58.044+02:00Niet-helemaal-nihilisme<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Otessa Moshfegh</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/be/nl/f/my-year-of-rest-and-relaxation/9200000082590637/">My Year of Rest and Relaxation</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Engels</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2018</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Een naamloze, mooie jonge maar extreem cynische blondine in NYC gaat in een soort winterslaap.</div><div style="text-align: justify;"><b>Relax maar, want</b>: Hoewel <i>My Year</i> vaak doet denken aan het egotisme van Elizabeth Wurtzel en het nihilisme van Brett Easton Ellis, in hoe nepvriendschappen, nepjobs en de besognes van de welgestelde klasse gefileerd worden, liggen subtielere emoties en verhalen aan de basis van wat het hoofdpersonage meemaakt, voelt en denkt. Die worden zelden expliciet gemaakt, maar drukken in de coda een steeds nadrukkelijker verlangen uit tot authenticiteit, hoe vervormd die ook is. Dat zelfs de enigszins voorspelbare eindmeet van 9/11 toch nog zo weet te beklijven, toont enkel maar het meesterschap van Moshfegh. </div><div style="text-align: justify;"><b>No rest for the wicked, want</b>: Sociaal voelend is het boek nu ook niet direct: radicale zelftransformatie is het domein van de welgestelden (wat, om eerlijk te zijn, zelfs het hoofdpersonage erkent).</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Liefhebbers van de grote stadsroman, idealisten met cynisme op overschot, of cynici met ergens nog een weke kern.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUVcBSkJicHCXKW5GRJqXves8lK7kuepqWFEA6zozWOF2ZPzyhMBV1lXD1IN6jqA7u100xvp7_FOHgYhsDeZ-XfPI5gOlsfNQUOvASiraiizWqHn2tI70QnKnLt8noLhvXoekNnANLntPG68vqC3CPbhMrBpZ-pIN1H3dU-UBxtwNZw06U5IABJAgBE0Y/s326/4.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUVcBSkJicHCXKW5GRJqXves8lK7kuepqWFEA6zozWOF2ZPzyhMBV1lXD1IN6jqA7u100xvp7_FOHgYhsDeZ-XfPI5gOlsfNQUOvASiraiizWqHn2tI70QnKnLt8noLhvXoekNnANLntPG68vqC3CPbhMrBpZ-pIN1H3dU-UBxtwNZw06U5IABJAgBE0Y/s320/4.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-71264794598671441172023-07-04T17:58:00.001+02:002023-07-04T17:58:00.142+02:00Parallelle spookwolken<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Ted Chiang</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/exhalation/920000012409221">Exhalation</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Engels</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2020</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: verjaardagscadeau</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Een bundel kortverhalen van de sf-schrijver Ted Chiang.</div><div style="text-align: justify;"><b>Adem vrij, want</b>: Chiang heeft in elk van zijn geselecteerde kortverhalen een unieke insteek en gaat nooit voor het cliché. Hij toont zich ook bekwaam in het hanteren van meerdere vertelvormen en die zijn steeds erg gepast voor wat hij wil vertellen - in die zin doet hij soms denken aan David Mitchell. Maar technologie en wetenschap zijn eigenlijk enkel hulpmiddelen om te reflecteren over vrije wil, humanisme en ethiek, in de beste traditie van soft sf. </div><div style="text-align: justify;"><b>Hou je adem maar niet in, want</b>: Enkel kniesoren, maar goed: het laatste verhaal was hier en daar wat rommelig en riep door zijn premisse erg veel logica-vragen op.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie graag eens moderne sf leest en niet al te veel tijd heeft.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgq8uglvBwAr2fDmWwxoj4eMikq1dQsXXUhML4YoBajVsJGp37h4ts7Gwai7enq20vZFhfFaNqj5TdA3mr5dDXXkIFO3XTdkkZ7I_2dijOTtXhHR33iSqFutA-GGy6biXwffPOUBGQYGNiKnhOLoUGUy0I-U_7KiibjcmssPvADsgGFeF77gsBO4wNww/s326/4%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgq8uglvBwAr2fDmWwxoj4eMikq1dQsXXUhML4YoBajVsJGp37h4ts7Gwai7enq20vZFhfFaNqj5TdA3mr5dDXXkIFO3XTdkkZ7I_2dijOTtXhHR33iSqFutA-GGy6biXwffPOUBGQYGNiKnhOLoUGUy0I-U_7KiibjcmssPvADsgGFeF77gsBO4wNww/s320/4%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-5253429834241869192023-06-02T17:38:00.001+02:002023-07-02T17:48:12.373+02:00Rode aarde, rode gedachten<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: John Steinbeck</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/de-druiven-der-gramschap/9200000009674525">De druiven der gramschap</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Engels)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1939</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: De familie Joad zoekt een nieuwe toekomst op in Californië, onteigend en van hun land gezet in de beruchte Dust Bowl tijdens de Grote Depressie van de jaren '30.</div><div style="text-align: justify;"><b>Uitstekende vintage, want</b>: Steinbeck wisselt de brede blik af waarin hij de temperatuur neemt van de gewone m/v in al hun vindingrijkheid, zelfvoldaanheid, achterdocht, hopeloosheid en volharding met de stille waardigheid van boerenfamilies zoals de Joads. Het is geen heiligenportret van de Amerikaanse onderklasse, maar de (meestal stille) woede en verontwaardiging over het lot van die mensen tijdens de Dust Bowl zit als een gloeiend rode draad verweven in de roman. Eigentijds als het is, zijn de Verenigde Staten ook vandaag nog ziek in een gelijkaardig bedje - de brutaliteit van de politie en de buitenproportionele macht van de superrijken zijn in 2023 helemaal terug van nooit echt weggeweest. </div><div style="text-align: justify;"><b>Zure wijn, want</b>: Als je hoopt op een keurige resolutie op het einde, ben je eraan voor de moeite.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Alle literatuurliefhebbers en zeker wie een fikse dosis Americana wel genegen is.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgq8uglvBwAr2fDmWwxoj4eMikq1dQsXXUhML4YoBajVsJGp37h4ts7Gwai7enq20vZFhfFaNqj5TdA3mr5dDXXkIFO3XTdkkZ7I_2dijOTtXhHR33iSqFutA-GGy6biXwffPOUBGQYGNiKnhOLoUGUy0I-U_7KiibjcmssPvADsgGFeF77gsBO4wNww/s326/4%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgq8uglvBwAr2fDmWwxoj4eMikq1dQsXXUhML4YoBajVsJGp37h4ts7Gwai7enq20vZFhfFaNqj5TdA3mr5dDXXkIFO3XTdkkZ7I_2dijOTtXhHR33iSqFutA-GGy6biXwffPOUBGQYGNiKnhOLoUGUy0I-U_7KiibjcmssPvADsgGFeF77gsBO4wNww/s320/4%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-65163220434002462122023-05-12T17:49:00.002+02:002023-10-26T22:55:14.121+02:00Je bescheuren met bejaarden<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Peter van Straaten</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/hoezo-oud/9200000063591903/?bltgh=oKu0GiaTIc7lt8x5mHZGqQ.2_6.7.ProductTitle">Hoezo oud?</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: cartoon</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2016</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: cadeau</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Een bloemlezing uit van Straatens cartoons over en met oudere mensen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Oud maar niet versleten, want</b>: Weinig andere tekenaars hebben ooit in een paar lijnen tekening en zo weinig tekst zulke grappige, cynische of brutale observaties kunnen maken als van Straaten. Dat geldt dubbel voor zijn blik op oudere mensen, aangezien hij een groot deel van zijn carrière zelf oud was. </div><div style="text-align: justify;"><b>Oude moppen, want</b>: Je moet vaker glimlachen dan schaterlachen, dus wie dijenkletsers verwacht, zal op zijn honger blijven zitten.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie graag z'n humor relatief droog heeft en een klein beetje pikant.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd2if8o85ALj4-fvBqTyvnIcOn72DCgDDbS1e__LTFEIxghhMYYbIS-Dh2ZVIiakOFYr0cSYKlmUT7Ak3P-_Cm9BjEg6bAxsQ77nWVommrtt7GrAccVY-3u8qswhHO6fQeYpY719mWRJVZ9hGpYC7xdWg_7qxSfP3WwXchvJoKKThIbTlk7yYoS3P7ZZI/s326/3%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd2if8o85ALj4-fvBqTyvnIcOn72DCgDDbS1e__LTFEIxghhMYYbIS-Dh2ZVIiakOFYr0cSYKlmUT7Ak3P-_Cm9BjEg6bAxsQ77nWVommrtt7GrAccVY-3u8qswhHO6fQeYpY719mWRJVZ9hGpYC7xdWg_7qxSfP3WwXchvJoKKThIbTlk7yYoS3P7ZZI/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-41224440540156692882023-04-16T17:26:00.001+02:002023-07-02T17:34:55.891+02:00Zacht en zoekend<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Esohe Weyden</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/tussentaal/9300000066826292/?bltgh=uajN32N96blW3QNAKq1J3A.2_6.8.ProductTitle">Tussentaal</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: poëzie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2022</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: cadeau</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Debuutbundel van de jonge dichteres/spoken word artiest Esohe Weyden.</div><div style="text-align: justify;"><b>Neem het er tussenin, want</b>: Weyden schrijft ritmisch aangename poëzie die intiem en fysiek is zonder exhibitionistisch of grotesk dan weer melig te worden. Als lezer heb je het gevoel dat je je letterlijk op haar huid bevindt tijdens haar alledaagse observaties, ruminaties over het zelf en de wereld en meer zulke dingen die op hun best wat doen denken aan Philip Larkin. Er spreken ook gevoelens uit over de fragmentatie van romantiek en de incongruentie van het bestaan in de 21ste eeuw - <a href="https://boekjeswebshop.nl/product/fragmentariers-ebook-anton-voloshin/">wat ik zeker kan smaken</a>.</div><div style="text-align: justify;"><b>Neem het er tussenuit, want</b>: 88 pagina's poëzie is <i>veel</i> poëzie, en dat is op zich geen probleem, maar daardoor zie je misschien iets te vaak variaties op hetzelfde thema terugkeren. Sommige gedichten zijn ook simpelweg te lang, een vergelijking is hier en daar te lang uitgesponnen en hoewel alledaagsheid zeker aandacht verdient als thema, vervalt het soms tot banaliteit.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Wie jonge dichters wil lezen van nu.</span> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd2if8o85ALj4-fvBqTyvnIcOn72DCgDDbS1e__LTFEIxghhMYYbIS-Dh2ZVIiakOFYr0cSYKlmUT7Ak3P-_Cm9BjEg6bAxsQ77nWVommrtt7GrAccVY-3u8qswhHO6fQeYpY719mWRJVZ9hGpYC7xdWg_7qxSfP3WwXchvJoKKThIbTlk7yYoS3P7ZZI/s326/3%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd2if8o85ALj4-fvBqTyvnIcOn72DCgDDbS1e__LTFEIxghhMYYbIS-Dh2ZVIiakOFYr0cSYKlmUT7Ak3P-_Cm9BjEg6bAxsQ77nWVommrtt7GrAccVY-3u8qswhHO6fQeYpY719mWRJVZ9hGpYC7xdWg_7qxSfP3WwXchvJoKKThIbTlk7yYoS3P7ZZI/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: left;"><br /></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-65989962290894869392023-03-30T17:13:00.001+02:002023-07-02T17:25:34.342+02:00Homo ultimus<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Olaf Stapledon</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/last-and-first-men/9200000045941991/?bltgh=rRNzbNfAwOxMBO5oERhPqQ.2_6.18.ProductTitle">Eerste en laatste mensen</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Engels)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1930</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Stapledon waagt zich aan een geschiedschrijving van de toekomst van de mensheid over een periode van miljoenen jaren en achttien evoluties.</div><div style="text-align: justify;"><b>De mens is de maat van alle dingen, want</b>: Stapledon heeft niet alleen enorm veel fantasie en denkt geregeld voorbij de denkkaders van zijn tijd (of die van ons), nu en dan maakt hij interessante 'voorspellingen', onder meer over kernenergie, dna-manipulatie, bio-ethiek en terraformatie. Het einde is best mooi en hoopgevend.</div><div style="text-align: justify;"><b>Gedegenereerd, want</b>: De eerste pijnlijke constatatie is dat Stapledon ofwel geen erg goeie schrijver was, ofwel een slechte redacteur had. Achttien evolutionaire trappen beschrijven is zeker een huzarenstuk, vooral omdat de Laatste Mensen nog in erg weinig lijken op de Eerste (wij) en de taal simpelweg aan zijn grenzen komt om iets onbegrijpelijks in woorden te gieten - op dat vlak maakte hij het zich ook niet makkelijk. Zijn technologische en wetenschappelijke missers wil ik over het hoofd zien omdat hij enkel maar de kennis had van zijn eigen tijd, maar zelfs toen had hij beter moeten weten over Neptunus en de evolutie van de zon. Van de eerste neemt hij een terraformatie aan en van de tweede beweert hij dat die binnen enkele miljoenen jaren zou gaan dimmen en doven.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Enkel de sf-diehards die een pre-Gouden Tijdperk-klassieker willen lezen.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUk9iII0FAzHyOgb2dBT5bwN_4K2QM1zSHvdndNqYtnnfynD963d0SO-xdQwjPfZxIP3hN0xmpLqUMqK8Mrx_hUn4XRxJnfn941JFx1qCPeAdnBCRWGdnBhBmk98UjlE9tt0glHE_-Y1XS66ID6JNFs1v6RqcjmY2W9THlvr1aMnxBmm484fpDgkuPrMw/s326/1.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUk9iII0FAzHyOgb2dBT5bwN_4K2QM1zSHvdndNqYtnnfynD963d0SO-xdQwjPfZxIP3hN0xmpLqUMqK8Mrx_hUn4XRxJnfn941JFx1qCPeAdnBCRWGdnBhBmk98UjlE9tt0glHE_-Y1XS66ID6JNFs1v6RqcjmY2W9THlvr1aMnxBmm484fpDgkuPrMw/s320/1.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-70715136496209079392023-02-27T19:58:00.074+01:002023-02-27T19:58:00.199+01:00Fetisj en racisme<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Robert Vuijsje</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/alleen-maar-nette-mensen/1001004006539212/?bltgh=tbL9Qc2CR4MxMOSrZIxBUw.2_16.17.ProductTitle">Alleen maar nette mensen</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2008</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: De jonge David, telg uit een chique Amsterdamse familie, voelt zich vervreemd van zijn eigen omgeving en verkent zijn hang naar zwarte vrouwen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Vele gouden tanden waard, want</b>: De droge beschrijvingen van het achteloze racisme, het nepotisme en de eigendunk waarvan de Nederlandse samenleving doordrenkt zijn, ook en vooral bij de rijkere lagen van de bevolking, zijn een frisse wind. Het professionele commentariaat wordt genadeloos in zijn hemd gezet. Ook David, het hoofdpersonage, gaat zeker niet vrijuit en heeft nu en dan Patrick Bateman-achtige trekken in zijn bespiegelingen over het werk van R. Kelly of zijn haast robotische beschouwingen over zijn aan-af-relatie met zijn vriendin Naomi. Vuijsje slaagt erin iedereen een literair pak slaag te geven, van de Surinaamse, extreem materialistische vrouwen tot de zogenaamd weldenkende intellectuelen die geen enkel contact hebben met mensen met een migratie-achtergrond. In elk geval is het een roman die nagist en tot nadenken stemt als lezer.</div><div style="text-align: justify;"><b><i>Dumb & Dumber</i>, want</b>: David is weliswaar zelf geen intellectueel, en het zou verkeerd zijn om Vuijsjes hoofdpersonage te transponeren naar hemzelf, maar het constante gebruik van termen als "negerin" was zelfs in 2008 pijnlijk. Als witte schrijver uit de Vlaamse (lagere) middenklasse moet ik natuurlijk een slag om de arm houden, maar de losse en hypocriete seksuele moraal van zwarte Nederlanders die Vuijsje beschrijft voelt toch overdreven en pornografisch aan. Ik heb recensies opgezocht, en veel recensenten vonden 'Alleen maar nette mensen' blijkbaar grappig. Ik niet. Met wat goede wil kan je 'Alleen maar nette mensen' lezen als een nihilistische filering van zowel oppervlakkige zelfbenoemde progressieven als van hoe zwarte mensen in zowel Nederland als de Verenigde Staten vaak hun identiteit hebben geënt op de ergste uitwassen van het transactionele individualisme, maar omdat het hoofdpersonage David zelf behoorlijk dom is en zelf veel van die problemen kritiekloos reproduceert, vind ik het moeilijk om het boek aan te prijzen.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Goh. Daar weet ik nu eens geen antwoord op.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoENLUCgH1qMBDM9ZUFavAvMeaypwBWZpmVe5x3a2SKZZa8XhDNXn45YiARO0w8k0AN542hmADvOjTLZ7x9kWqRQqmbOlImkjIe9SR9Qdmv1RgcPp2AH93lxE_wetBEu_lllRQWahmixdLeRSQZ8KUox20VqM-BVrrlHYQ0AcmBIfyHA_bg7VDIsRr/s326/3%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoENLUCgH1qMBDM9ZUFavAvMeaypwBWZpmVe5x3a2SKZZa8XhDNXn45YiARO0w8k0AN542hmADvOjTLZ7x9kWqRQqmbOlImkjIe9SR9Qdmv1RgcPp2AH93lxE_wetBEu_lllRQWahmixdLeRSQZ8KUox20VqM-BVrrlHYQ0AcmBIfyHA_bg7VDIsRr/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-50595767373755456892023-02-02T23:49:00.024+01:002023-02-26T23:58:39.397+01:00Auschwitz' epiloog<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Primo Levi</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/het-respijt/9300000043033394/?bltgh=ma6ImCDrWTAOTiHsm99G4A.2_6.9.ProductTitle">Het respijt</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Italiaans)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: autobiografie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1963</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Primo Levi beschrijft zijn tocht door Oost-Europa na zijn bevrijding uit Auschwitz.</div><div style="text-align: justify;"><b>Prima Primo, want</b>: Van wat er allemaal gebeurde vlak na de bevrijding van de vernietigingskampen van het nazi-regime in 1945 is in de populaire cultuur weinig geweten, dus alleen dat al verdient een aanbeveling. Voor de rest zit je als lezer als het ware op Levi's schouder en ben je deelgenoot van zijn nog altijd relevante observaties van het Russische surrealisme-als-praktijk en de talloze kleurrijke personages die na hun behandeling als minder dan ongedierte geleidelijk aan terug weten open te bloeien op manieren die ze wellicht zelf niet direct zo beschouwen. Levi's relaas leest journalistiek. Het maakt een verwarrende en chaotische periode vlak na het einde van Wereldoorlog II toegankelijk en voegt hier en daar zelfs een vleug humor toe aan anders aardedonkere bespiegelingen.</div><div style="text-align: justify;"><b>Eerder spijtig dan een respijt, want</b>: Liefhebbers van geschiedschrijving zullen mogelijk wat op hun honger blijven zitten naar bredere contexten van wat er allemaal gebeurde met voormalige kampbewoners na de bevrijding, maar dan lees je beter een historisch naslagwerk.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Iedereen die niet Dries Van Langenhove is (hoewel).</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA16TVsf1XB56w1nCZB_EeJPfEp2jAserDOcUyEHR8yBS61aFiRMob9RzJr1lEdlS0GjhFR8phmFh8lPsVpeMDXMMNf8ZxNQIzK0A_FTUfvdP4XafD1T2I3l5iMT_SyqzqgFaGhzHNq-h4g7Tz75bEyOE_7yYYixfFxkYAvpvipyw-4FaJHDZ1DOP7/s326/4%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA16TVsf1XB56w1nCZB_EeJPfEp2jAserDOcUyEHR8yBS61aFiRMob9RzJr1lEdlS0GjhFR8phmFh8lPsVpeMDXMMNf8ZxNQIzK0A_FTUfvdP4XafD1T2I3l5iMT_SyqzqgFaGhzHNq-h4g7Tz75bEyOE_7yYYixfFxkYAvpvipyw-4FaJHDZ1DOP7/s320/4%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-21597919727139758482023-01-26T21:27:00.035+01:002023-10-26T22:57:21.830+02:00London after midnight<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Michel Faber</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/lelieblank-scharlaken-rood/1001004005260574/?bltgh=hzPlVHffKy8Y-D8cY3NPpg.2_10.11.ProductTitle">Lelieblank, scharlaken rood</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands (vertaald uit het Engels)</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2002</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: De parfummagnaat William Rackham beleeft een stijle opgang mee dankzij de prostituée Sugar, terwijl zijn eigen vrouw Agnes langzaam ten prooi valt aan waanzin.</div><div style="text-align: justify;"><b>Aangename aroma's, want</b>: Hoewel het een klassieke kassei van een boek is, is 'Lelieblank' nooit saai of zwaar op de hand, en alle personages zijn volledig gerealiseerde figuren met een eigen belevingswereld, gedachten en mijmeringen. Hoewel soms metafictioneel, probeert het boek ook geen psychologische begrippen op te dringen aan de Victoriaanse leefwereld waarin die niet gekend waren, hoewel er uiteraard sprake is van diverse onopgeloste trauma's, schrijnend klasseverschil en een soort proto-feminisme hier en daar zijn opwachting maakt. Faber schuwt de pathetiek van een Dickens, en hoewel hij relatief trouw is aan de taal van die tijd, schrijft hij niet stoffig en pakt hij onderwerpen aan waar Victoriaanse schrijvers zelf liefst mijlenver van weg bleven.</div><div style="text-align: justify;"><b>Rood stoplicht, want</b>: 'Lelieblank' meandert wel erg veel, en soms niet altijd met een duidelijk doel of idee. De alwetende verteller is in het begin zeer aanwezig maar sterft nagenoeg weg in de latere helft van het boek - een wat vreemde keuze en getuige van occasionele inconsistentie. Hier en daar glipt er een anachronisme in.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Zowat alle liefhebbers van literatuur, en zeker zij die tuk zijn op verhalen en personages in een Victoriaanse setting.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjIAXVAjGoAyQXMYyNilTqi6lBYGI3GcQNNrWvtOiMTMz3pxe15fZqHMRAdAoheM2o1gKLwyiyJgOwoBw-vYyElJcFhFm4J6_XkBZBnSJCKMNyYjmwsN7owipYhOR_StloW2OONVV7p-KfwxpGhvLT1iaED6JbvYPTtRQFr5NdG3x9lxBc_VPWtwWt/s326/4%20stars.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjIAXVAjGoAyQXMYyNilTqi6lBYGI3GcQNNrWvtOiMTMz3pxe15fZqHMRAdAoheM2o1gKLwyiyJgOwoBw-vYyElJcFhFm4J6_XkBZBnSJCKMNyYjmwsN7owipYhOR_StloW2OONVV7p-KfwxpGhvLT1iaED6JbvYPTtRQFr5NdG3x9lxBc_VPWtwWt/s320/4%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-28194777422763259142023-01-12T23:36:00.007+01:002023-02-26T23:48:44.548+01:00Van Duytschen bloede<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Boudewijn Büch</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/de-kleine-blonde-dood/9200000005563489/?bltgh=pqlW7Urc-FF-mbncA4lAjw.2_11.12.ProductTitle">De kleine blonde dood</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: pseudo-fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1982</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Büch overschouwt zijn (korte) vaderschap en linkt het terug aan zijn eigen moeilijke, getraumatiseerde en overheersende vader.</div><div style="text-align: justify;"><b>Kwetsbaar als een vlinder, want</b>: Het eerder rurale Nederland van de jaren '50 en '60 waar helemaal geen sprake was van <i>flower power</i> en dat nog altijd gewrongen zat met zijn recente oorlogsverleden, dat brengt Büch helemaal tot leven in de tragische schets van zijn familie en zeker zijn dominante, mentaal zieke vader. Büch is nergens bitter, weeïg, of cynisch behalve waar hij met diepe ontroering probeert om de zeer vroegtijdige dood van zijn eigen zoontje om te zetten in iets dat zinvol is voor hemzelf. 'De kleine blonde dood' is een doorleefde mix van memoire en bespiegeling, oordeelt niet direct en laat ruimte aan de lezer om nader te komen naar de kern van het verdriet dat het boek kenmerkt zonder ook maar ergens de manipulatieve of emotioneel exhibitionistische toer op te gaan.</div><div style="text-align: justify;"><b>Raus, want</b>: De nogal losse structuur neigt soms naar het incoherente.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Iedereen met interesse in onversneden tragedie en de 40 jaren Nederlandse geschiedenis van 1940 tot 1980.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_jEGfZLZkXQCnE3kJsJb9TBbH06l6mxAWpj9RRGQroNNx8PmNnx_qccIgLuXtk-1XC48WGhDqP0hqmQP_hR29XhxXPLtBFsT-vrVaFAZdX76lbMmbNDLCJbynHgi1qx40nzVxqB_VQ-BCXQM1MN-8z5wGrPcqTs_QMNC9k7wxTWtehyYZ8nHNvwJd/s326/3.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_jEGfZLZkXQCnE3kJsJb9TBbH06l6mxAWpj9RRGQroNNx8PmNnx_qccIgLuXtk-1XC48WGhDqP0hqmQP_hR29XhxXPLtBFsT-vrVaFAZdX76lbMmbNDLCJbynHgi1qx40nzVxqB_VQ-BCXQM1MN-8z5wGrPcqTs_QMNC9k7wxTWtehyYZ8nHNvwJd/s320/3.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /><span style="text-align: justify;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="text-align: justify;"><br /></span></div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-12978363501473985682022-12-30T23:28:00.034+01:002023-02-26T23:49:05.715+01:00De moppertrommel<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Jeroen Brouwers</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/het-is-niets/1001004005446701/?bltgh=jEU-ZM3aZXUWB-NfgqRMqQ.2_6.7.ProductTitle">Het is niets</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: dagboekfragmenten</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 1993</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Collecties van dagboekfragmenten van Jeroen Brouwers uit de jaren '80 en de vroege jaren '90.</div><div style="text-align: justify;"><b>Het is niet niets, want</b>: Brouwers schrijft <i>altijd</i> met een bedrieglijk vanzelfsprekende maar creatieve, gewelfde en doorwrochte stijl die niemand hem nadoet in Nederland en Vlaanderen, en alleen al daarom is hij wellicht één van de grootste schrijvers die de Nederlandse taal ooit geproduceerd heeft. Zijn openhartig gemopper is tevens niet dat van een volgevreten diva of een pietluttige opa, maar iemand die worstelt met een diepe zelfminachting en tegelijk haarscherp ziet hoe stom en hypocriet de literaire wereld Nederland (en Vlaanderen) vaak op zijn smalst is.</div><div style="text-align: justify;"><b>'t Is toch niets, want</b>: Was Brouwers geboren in 1960 in plaats van 1940, was hij wellicht een pathetische new waver geweest, en was hij geboren in 1990, een <i>emo kid</i> - daarmee wil ik zeggen dat sommige van zijn bespiegelingen wel eens durven afdalen naar het larmoyante. Zijn verdediging tegen aantijgingen van misogynie lezen anno 2022 ook nogal zwak.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Fans van Brouwers zullen dit sowieso graag lezen. Voor de anderen: <i>caveat emptor</i>.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoENLUCgH1qMBDM9ZUFavAvMeaypwBWZpmVe5x3a2SKZZa8XhDNXn45YiARO0w8k0AN542hmADvOjTLZ7x9kWqRQqmbOlImkjIe9SR9Qdmv1RgcPp2AH93lxE_wetBEu_lllRQWahmixdLeRSQZ8KUox20VqM-BVrrlHYQ0AcmBIfyHA_bg7VDIsRr/s326/3%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoENLUCgH1qMBDM9ZUFavAvMeaypwBWZpmVe5x3a2SKZZa8XhDNXn45YiARO0w8k0AN542hmADvOjTLZ7x9kWqRQqmbOlImkjIe9SR9Qdmv1RgcPp2AH93lxE_wetBEu_lllRQWahmixdLeRSQZ8KUox20VqM-BVrrlHYQ0AcmBIfyHA_bg7VDIsRr/s320/3%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2155034587973158240.post-8685775284673631872022-12-09T23:15:00.010+01:002023-02-26T23:26:35.919+01:00De historische Pers<div><b style="text-align: justify;">Auteur</b><span style="text-align: justify;">: Kader Abdolah</span></div><div style="text-align: justify;"><b>Titel</b>: <a href="https://www.bol.com/nl/nl/p/kelile-en-demne/1001004001998526/?suggestionType=featured_product">Kelile en Demne ongebonden</a></div><div style="text-align: justify;"><b>Taal</b>: Nederlands</div><div style="text-align: justify;"><b>Categorie</b>: fictie</div><div style="text-align: justify;"><b>Jaar van eerste uitgave</b>: 2000</div><div style="text-align: justify;"><b>Hoe kwam de tekst in mijn bezit</b>: e-readerdump</div><div style="text-align: justify;"><b>Synopsis</b>: Een (zogezegd) navertelde Perzische fabel over koninginnen en prinsen, door de meest borstelige snor in de letteren sinds Friedrich Nietzsche.</div><div style="text-align: justify;"><b>Schaakmat, want</b>: Of Abdolah dit helemaal zelf verzonnen heeft of niet doet er niet toe, maar hij maakt zich met brio de eenvoudige maar doeltreffende vertelstijl eigen die hoort bij de Westerse vertalingen van fabels en sprookjes uit het Midden-Oosten.</div><div style="text-align: justify;"><b>Schaakmat gezet, want</b>: Het is allemaal wat vrijblijvend, uiteindelijk. Entertainend en mooi, zeker wel, maar geen verhaal dat lang bijblijft of je dieper aan het denken zet. Dat <i>hoeft</i> natuurlijk niet.</div><div style="text-align: left;"><b style="text-align: justify;">Aanbevolen voor</b><span style="text-align: justify;">: Liefhebbers van klassieke sprookjes, verteld door een vaardige stem.</span></div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpRsHb-CvBKygbcnxVyqcQJbhudMXqmEl9MtLQOjWpWi6NkI_YeYD4_vXZrbruOxd2v7yn-rHupEhUsrtdaabWsHxx5o3uGjgCpi3TRiBZsTQu61QaOh1pEkOFEe0i6M6EmpR8xUiPJnwWJoND_GWIsORa6XSvxxp0HbVdh5pDV1jbZyncvbPn4AgS/s326/2.5%20stars.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="64" data-original-width="326" height="63" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpRsHb-CvBKygbcnxVyqcQJbhudMXqmEl9MtLQOjWpWi6NkI_YeYD4_vXZrbruOxd2v7yn-rHupEhUsrtdaabWsHxx5o3uGjgCpi3TRiBZsTQu61QaOh1pEkOFEe0i6M6EmpR8xUiPJnwWJoND_GWIsORa6XSvxxp0HbVdh5pDV1jbZyncvbPn4AgS/s320/2.5%20stars.png" width="320" /></a></div><br /> </div>Anton Voloshinhttp://www.blogger.com/profile/02975731085496119073noreply@blogger.com0