Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

vrijdag 25 mei 2001

Een geweten in volgescheten kelders

Auteur: Louis Paul Boon
Titel: Mijn kleine oorlog 
Taal: Nederlands
Categorie: Fictie
Jaar van eerste uitgave: 1947
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Geleend
Synopsis: Een oorlog is eigenlijk een verzameling van kleine oorlogen die kleine mensen elke dag uitvechten met zichzelf, de wereld, elkaar en de 'grote oorlog'.
Aanrader, want: Een bijtende klassieker waar Boon als kampioen van de kleine man en resoluut voorvechter van alles wat mooi en kwetsbaar is, vonkt en knettert als nooit tevoren.
Afrader, want: De stijl is misschien niet altijd je dat.
Aanbevolen voor: Wie eens klassiekers wil ontdekken en niet erg veel tijd heeft.


dinsdag 15 mei 2001

Een met pis gevulde hoed

Auteur: Geerten Meijsing
Titel: Tussen mes en keel
Taal: Nederlands
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 1999
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: ontleend
Synopsis: Een schrijver met een kanjer van een writer’s block zinkt weg in een allesverterende depressie nadat zijn wrede vrouw hem verlaat. Hij flirt voortdurend met de marginaliteit, psychische instorting en zelfmoordgedachten.
Aanrader, want: Meijsing schrijft onderhoudend, met een flink tempo, en verveelt zelden. Zijn taal is erg keurig en verzorgd. Je kan als lezer in sommige passages de pijnlijke wanhoop en de zieligheid van het hoofdpersonage goed voelen, vooral als zijn ex-vrouw hem gebruikt om klussen uit de voeren of als hij in zijn verstomming zijn volgepiste hoed terug opzet.
Afrader, want: Het zelfmedelijden van de het hoofdpersonage gaat wat tegenstaan na een tijd. Je vraagt je af hoe iemand zo weinig zelfreflectie kan hebben. Bovendien is het verhaal niet geheel vrij van een vaag soort misogynie.
Aanbevolen voor: Lezers die tuk zijn op zeer degelijke psychodrama’s van eigen bodem.