Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

woensdag 27 maart 2013

Zelfverklaarde witte ridders

Auteur: Norah Karrouche (samensteller reader)
Titel: Het pretpark leest: reader over het hoofddoekenverbod
Taal: Nederlands, Engels
Categorie: non-fictie
Jaar van eerste uitgave: n.v.t.
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: download (deel 1deel 2) voor discussie
Synopsis: In diverse essays laten academici hun licht schijnen over de zin en onzin van het hoofddoekenverbod, met speciale focus op België en Frankrijk. Er wordt onder meer in gegaan op keuzevrijheid, hoe moslim-jongeren tegen zichzelf en anderen aankijken en wat de hoofddoek voor hen betekent, waarom rechtse politici plots menen het feminisme te moeten gaan verdedigen, en ook de tegenstelling en dialoog tussen blanke vrouwenbewegingen en vrouwenbewegingen met een overwegend islamitische achtergrond.
Aanrader, want: De selectie essays doorprikt handig enkele mythes. Het interessantste idee is dat het hoofddoekenverbod niet alleen een lege symboolkwestie is die staat voor een idee dat in het Westen leeft over een soort fictieve, monolithische islam, maar dat het tegelijk echo’s in zich draagt van imperialisme: dat vrouwen van vreemde origine zich moeten bekennen tot de seculiere definitie van seksualiteit (die gemakshalve als neutraal wordt gezien) en dat ze daarbij door witte ridders moeten gered worden.
Afrader, want: Er is minder aandacht voor religieuze kwesties zelf en in hoeverre religie en feminisme in principe kunnen sporen met elkaar.
Aanbevolen voor: Iedereen die voldoende thuis is in Engels en een paar namiddagen tijd heeft voor blikverruiming.

zaterdag 23 maart 2013

Bruudruusters

Auteur: Johan Taeldeman
Titel: Het Oost-Vlaams
Taal: Nederlands
Categorie: non-fictie
Jaar van eerste uitgave: 2005
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Professor Johan Taeldeman bespreekt de kenmerken, het verspreidingsgebied en de particulariteiten van de Oost-Vlaamse dialecten, de snelst verdwijnende en meest miskende groep dialecten in Vlaanderen.
Joaik, want: Zelfs voor Oost-Vlamingen is dit een verhelderend stuk dat veel wenkbrauwen de lucht in zal doen gaan: zo zijn de dialecten van de Denderstreek in feite Brabants, en zijn de steden Geraardsbergen en zeker Ronse en Gent taaleilanden. Taeldeman – zelf Maldegemnaar en professor Nederlands – heeft duidelijk veel liefde voor zijn onderwerp.
Nienek, want: Hier en daar blijft het aan de droge kant. Er wordt soms ook wat weinig ingegaan op het waarom van bepaalde kenmerken of sociologische fenomenen.
Aanbevolen voor: Oost-Vlamingen en/of dialectliefhebbers.

woensdag 13 maart 2013

Chaos in de bourgeoisie

Auteur: Luke Rhinehart
Titel: The Dice Man
Taal: Engels
Categorie: semi-autobiografische fictie
Jaar van eerste uitgave: 1971
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: De depressieve psycho-analyticus Lucius Rhinehart besluit op een dag bepaalde levenskeuzes te laten dicteren door het gooien van dobbelstenen. Dat is het vertrekpunt van een even radicale, bevrijdende als destructieve missie die zijn eigen leven en dat van zijn omgeving volledig omgooit.
Full house, want: Voor de meerwaardezoeker gaat Rhinehart zeer volledig in op de psychologische en filosofische implicaties van het leven aan de hand van totale willekeur, en ook de reacties van zijn omgeving komen geloofwaardig over. Sommige passages zijn tezelfdertijd pijnlijk als geestig, terwijl je als lezer stiekem soms Rhineharts lef bewondert, dat hij nooit op een haantjesmanier naar voren brengt. Met het platbranden van de psycho-analyse als veredelde astrologie is het boek zijn tijd vooruit.
Snake eyes, want: Ondanks het feit dat veel van wat Rhinehart schrijft, geworteld is zijn eigen werkelijkheid, en voor z'n omgeving revolutionair is, lijdt 'The Dice Man' wat onder het 'American Beauty'-syndroom. Op een dergelijke manier je leven omgooien is eigenlijk enkel doenbaar als je de mogelijkheden hébt die je kan opschrijven. Het blijft een uitlevingstherapie die door en door bourgeois is.
Aanbevolen voor: Wie houdt van een snuifje late jaren '60, vlot proza en een mix van cult, psycho-analyse, Americana en durf.

zondag 3 maart 2013

Verblindend licht

Auteur: Lucebert
Titel: Verzameld werk
Taal: Nederlands
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 2002
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: De titel liegt niet: deze zeer uitgebreide turf verzamelt zowat alles wat Lucebert ooit geschreven heeft, afgewisseld met tekeningen van ’s auteurs eigen hand.
Aanrader, want: De literaire productie van Lucebert over een periode van ongeveer vijftig jaar (als je postume uitgaven meerekent) is duizelingwekkend in zijn verscheidenheid en kracht. Dit is geen dichter die zat te labeuren over kleine, uitgepuurde kunstwerkjes, maar iemand die niet kon ophouden met de grenzen verkennen van de Nederlandse taal. Sommige gedichten slaan in als bommen, andere weer blijven aan de ribben kleven door hun sterke verbeeldingskracht.
Afrader, want: Het is echt wel wat veel, en dat kan ontmoedigend werken. Luceberts poëzie is er geen die je vlotjes per honderd pagina’s zit te lezen, omdat je vaak moet stilstaan bij wat er precies gezegd wordt. Daar komt bij dat er ook minder goed werk in de verzamelaar is opgenomen. Misschien ligt dat anders voor iedereen, maar zijn abstractse bokkensprongen konden me minder boeien omdat ze zo veel inspanning lijken te vragen voor een soms wat magere inhoud.
Aanbevolen voor: Tja, dit blijft een standaardwerk voor iedereen die houdt van Nederlandstalige poëzie.