Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

zondag 18 december 2011

Time to die

Auteur: Philip K. Dick
Titel: Do Androids Dream of Electric Sheep?
Taal: Engels
Categorie: proza
Jaar van eerste uitgave: 1968
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekocht
Synopsis: Politiehuurling Rick Deckard probeert op vierentwintig uur tijd zes ‘andys’ uit te schakelen, zes androïden die zich al mensen vermomd houden op aarde, wat in de dystopische, post-apocalyptische nabije toekomst streng verboden is. Tussendoor zit Deckard in een kanjer van een huwelijks- en midlifecrisis, en worden begrippen als menselijkheid, identiteit en empathie vaak in vraag gesteld. Dit boek was de losse basis voor de sf-klassieker Blade Runner van Ridley Scott.
I’ve seen things you wouldn’t believe, want: Elk personage komt tot zijn recht op zijn tijd en plaats, en net als de film heeft ook het boek een zeer surrëele noir-sfeer over zich waarin de grenzen van ethisch gedrag voortdurend verkend en overschreden worden. Bovendien worden er door de plot erg intelligente vragen gesteld over wat menselijk is, met een verrassende conclusie tegen het einde.
Lost like tears in rain, want: Je moet je over je voorkennis van de film zetten en de film zelfs vergeten om van het boek te kunnen genieten, omdat ze op cruciale punten zo van elkaar verschillen. Bovendien is Dick niet erg goed in het beschrijven van tijdsverloop tussen hoofdstukken, en bewegen zijn personages zich soms onhandig door beschreven ruimtes.
Aanbevolen voor: Voor Dick-fans is dit boek een absolute must. Ook voor anderen valt het zeker warm aan te bevelen als een vlot leesbaar sf-verhaal waar de ideëen in de kern psychologisch, menselijk en een tikje confronterend zijn.

vrijdag 2 december 2011

Naïeve gaijin

Auteur: David Mitchell
Titel: The Thousand Autumns of Jacob De Zoet
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2010
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekocht
Synopsis: Predikerszoon Jacob De Zoet komt in 1799 aan op Dejima, een kunstmatig eiland bij Nagasaki waar Nederlanders als enige Europeanen toestemming hebben gekregen om handel te drijven met Japan. De Nederlanders onderling complotteren, bestrijden en vergoeilijken corruptie, de Japanners vlechten hun eigen netwerk van voor- en nadelen, er is een waanzinscultus in een verborgen klooster, en op het einde komen de Engelsen bijna roet in het eten strooien van iedereen. Het hele verhaal lang blijft Jacob zijn (onbereikbare) liefde koesteren voor een vrijgevochten, intellectuele Japanse vrouw met een markant litteken.
Aanrader, want: Mitchells dialogen en karakterbeschrijvingen zijn zo doorgedreven vlot en realistisch dat dat op zich al een reden is om het boek te lezen. Voor liefhebbers van historische romans vallen er ook veel elementen te rapen die zowel Nederland, Engeland als Japan op scharniermomenten in de geschiedenis tonen. Het boek trapt niet in de val van goedkoop oriëntalisme, noch van de droge uiteenzetting. Bovendien, en voor Nederlandstalige lezers interessant, getuigt Mitchell van een erg grondig en gedetailleerd inzicht in de Europese culturen van de vroegmoderne tijd wat zowel taal als gewoontes betreft.
Afrader, want: Naar het einde toe begint het boek wat af te zwakken, en de fragmentarische laatste hoofdstukken roepen meer vervelende vragen op dan dat ze beantwoorden.
Aanbevolen voor: Fans van Mitchell zullen dit sowieso erg goed vinden. Voor de rest zijn er genoeg verschillende genre-elementen aanwezig om ook mensen die weinig lezen te kunnen blijven boeien.