Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

woensdag 23 januari 2013

Het verhaal van de Pickelhaube

Auteur: Sebastian Haffner
Titel: Pruisen
Taal: Nederlands (vertaald uit het Duits)
Categorie: non-fictie
Jaar van eerste uitgave: 1979
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Haffner vertelt de geschiedenis van de staat Pruisen, een merkwaardig en vloeibaar amalgaam dat tegelijk steeds een product van zijn tijd was en tegelijk die tijd ook ver vooruit was.
Aanrader, want: Niet alleen koestert Haffner een sympathie voor Pruisen die hij weet over te brengen op de lezer, hij zet ook met veel nuance een aantal karikaturen over de teloorgegane staat recht, zoals het bekende 'Blut und Eisen'-verhaal, of het doordringend Duitse karakter van het land.
Afrader, want: Wie verhalen wil lezen over spannende veldslagen, of op dynastieke roddels over gekke koningen gehoopt had, is er aan voor de moeite.
Aangeraden voor: Iedereen met belangstelling voor Europese geschiedenis in het algemeen en de Duitse geschiedenis in het bijzonder.

dinsdag 15 januari 2013

Het woeste westen

Auteur: Cormac McCarthy
Titel: Blood Meridian
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 1985
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Grotendeels door de ogen van de naamloze 'Kid' volgt de lezer een troep huurlingen die rondtrekt door het Wilde Westen van vlak voor de Amerikaanse burgeroorlog. Gradueel ontaardt hun missie in een orgie van wreedheid, geweld en brutaliteit.
Zet Morricone al op, want: Net als 'Heart of Darkness' is 'Blood Meridian' een slow burner die initieel geen overweldigende indruk maakt, maar vooral nadien aan de ribben blijft kleven. Het mag duidelijk zijn dat McCarthy meer een anti-western dan een western schreef. Judge Holden, de proto-nietzscheaanse übermensch in het verhaal, is weergaloos in zijn brute amoraliteit.
Unforgiven, want: Het barokke taalgebruik is niet voor iedereen, en soms vermoeiend. Er zijn momenten dat het mixen van stijlregisters en types woordenschat gewoon niet werkt. Het einde is wat vaag.
Aanbevolen voor: Geavanceerde lezers van Amerikaanse literatuur met een sterke maag.

woensdag 9 januari 2013

Kan dit wel?

Auteur: Anton Voloshin
Titel: Epicentrum
Taal: Nederlands
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 2012
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: ik schreef hem zelf
Synopsis: Tweeëndertig zelfgeselecteerde gedichten die geschreven werden over een periode van negen jaar, met terugkerende thema's als het stadsleven, utopie, verlangen, digitalisering, politiek en mystiek. Ik zal er ook bij zeggen dat het recenseren van m'n eigen gedichten een erg hachelijke onderneming is, en dat ik er daarom ook geen waardering aan ga toekennen.
Waarom zou je m'n bundel eigenlijk moeten lezen? Om te beginnen is hij gratis te downloaden. Ten tweede, hand op het hart, en een jaar na datum, vind ik nog steeds niet dat er een slecht gedicht bij zit. Het is poëzie voor wie graag verder kijkt dan alleen Nederlandstalige literatuur, die geloof ik ook ambitieuzer is dan wat vandaag moet doorgaan voor goedkope krullendraaierij en angst om een ingebeeld publiek voor het hoofd te stoten (of het omgekeerde daarvan, de nodeloze provocatie).
Waarom zou je 'm beter aan je laten voorbij gaan? Sommige regels konden beter, achteraf bekeken, en hier en daar heb ik mezelf te veel ingehouden uit angst om te veel woorden te gaan verspillen. Ook: adjectieven schieten wel eens hun doel voorbij. Voorts denk ik niet dat dit een bundel is voor wie z'n poëzie graag klaar, lieflijk en duidelijk heeft. Hooguit kan er een zachte berusting uit spreken, maar door de band genomen is de toonaard best somber, meer dan ik gedacht had. De voetnoten zullen kenners storen.
Aangeraden voor: Iedereen die graag voor niets poëzie leest en wat tijd over heeft.