Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

maandag 11 september 2017

Knuckle deep within the borderline

Auteur: Dirk De Wachter
Titel: Borderline times
Taal: Nederlands
Categorie: Non-fictie
Jaar van eerste uitgave: 2011
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Geleend van m'n ouders
Synopsis: Aan de hand van de toenemend populaire psychiatrische diagnose borderline, stelt Dirk De Wachter vast dat onze gehele maatschappij sterke borderline-neigingen vertoont.
Aanrader, want: Hier en daar maakt De Wachter een rake maatschappijschets of stoffeert hij zijn pagina's me interessante of prikkelende citaten van andere schrijvers, uit heel diverse velden, van de wetenschap tot de literatuur.
Afrader, want: Tja. Hij wil geen doemprofeet zijn, hij herhaalt nu en dan dat hij niet alles wil veralgemenen en hij zegt dat het vroeger ook allemaal niet beter was, maar hij is een doemprofeet, hij veralgemeent en aangezien hij niet echt uit de voeten komt met een alternatief voor de vele sociale plagen die ons teisteren, kom je haast automatisch uit met een vergelijking met het verleden. In sommige zaken is hij zelfs domweg verkeerd - onderzoek na onderzoek wijst uit dat jongeren nog altijd verlangen naar een duurzame liefdesrelatie en niet blijvend zitten te wachten op de spanning van het nieuwe of wat hij 'fastlove' noemt. Mijn grootste twee problemen zijn dat je hem als lezer maar op zijn woord moet geloven (en ik ben van goede wil, want ik denk dat De Wachter een prima man is met het hart op de juiste plek), en dat zelfs als gedachte-experiment een individuele diagnose uit de psychiatrie gaan toepassen op een hele gemeenschap, iets is als atomaire fysica willen toepassen ter grootte van een planeet. Interessant, maar nuttig? Nochtans zijn er psychiatrische feiten waar ik op maatschappelijk vlak graag meer over zou lezen, zoals bijvoorbeeld de hoge zelfmoordcijfers. Zijn die nu hoger dan vroeger of stierven mensen vroeger vaker domweg aan een ziekte die we nu niet meer kennen, of werd zelfmoord, nu ja, doodgezwegen?
Aanbevolen voor: Vurige fans van De Wachter lezen volgens mij enkel wat ze al lang zelf aanvoelen als hun waarheid. Voor sceptici is er echter weinig lol aan.