Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

vrijdag 28 december 2012

Een clevere space opera

Auteur: Kim Stanley Robinson
Titel: 2312
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2012
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekocht
Synopsis: Een mislukte aanslag op een stad die rondrijdt over Mercurius op treinsporen (!) zet een reeks gebeurtenissen in gang waarbij verschillende politieke facties in het zonnestelsel bij betrokken zijn, en diverse protagonisten elkaar afwisselen in een wilde trip langs vele werelden.
Aanrader, want: Robinson is een schrijver met Grote Ideeën, en dat mag verdomme wel eens. Ondanks de dikte van het boek, gaat hij als een sneltrein langs allerlei interessante thema’s, zoals het vervagen van gender, de wijd uiteenlopende takken van de toekomstige mensheid, economische systemen in het zonnestelsel, nieuwe en oude machten, milieuproblematiek, terraformatie en de mensheid die er door vernuft en wilskracht in slaagt verre werelden als Titan bewoonbaar te maken.
Afrader, want: De dialogen boteren niet altijd, en in de eerste honderd pagina’s zijn ze zelfs tamelijk zwak. Swans bipolaire impulsiviteit kan ook al eens tegensteken.
Aanbevolen voor: Voor iedereen die zichzelf een scifi-liefhebber noemt, is dit een absolute must. Andere lezers zullen misschien niet alle referenties mee hebben, maar als ze ‘2312’ te lijf durven gaan, zullen ze er verrijkt uit komen.

maandag 10 december 2012

Some bloody interesting lads

Auteur: Jonathan Coe
Titel: The Rotters’ Club
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2001
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Via een lange, soms onderbroken story-telling flashback wordt het leven gevolgd van een drietal families in het arbeiders- en middenklassemilieu van Birmingham in de jaren ‘70. Vooral de opgroeiende kinderen krijgen veel aandacht, wat het ook een soort Bildungsroman maakt.
Aanrader, want: Coe weet op een treffende manier de jaren ’70 tot leven te wekken. Er is zeker plaats ingeruimd voor de grimmige stakingen, de opkomst van Thatcher en de dreiging van het IRA, maar grauw valt het boek niet te noemen. Daarvoor zijn de personages te kleurrijk, te levensecht, en hun dromen, ambities en stunteligheden te aandoenlijk. Coe toont zich ook een slimme stilist als hij zijn personages zelf laat spreken door middel van brieven, verzonnen dagboekfragmenten, interviews en artikels. De sfeer spat van elke pagina af, en je slaagt erin om eigenlijk met elk personage mee te leven.
Afrader, want: De laatste passages behoren tot de zwakste. Het is ook niet duidelijk waarom het verhaal ingebed is vanuit een perspectief in de jaren ’90, maar dat wordt hopelijk opgeklaard in het vervolg, ‘The Closed Circle’.
Aanbevolen voor: Wie vlot genoeg uit de voeten kan met Engels. Je hoeft niet eens een zwak te hebben voor de seventies.