Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

maandag 20 september 2010

Manifeste poëzie

Auteur: Hedwig Speliers
Titel: De tong van de dichter
Taal: Nederlands
Categorie: poëzie-analyse / poëtica
Jaar van eerste uitgave: 1992 (?)
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: verplichte lectuur
Synopsis: Constructie en reconstructie van een formalistische poëtica aan de hand van een bespreking van een buslading contemporaine dichters.
Wat ik geleerd heb: Hoe een precies geconstrueerde poëtica ook eerder verhelderend en ondersteunend kan werken dan verstikkend.
Aanrader, want: Bij “poëtica” stelt iedereen zich normatieve, bombastische werken voor met een air van platonisme, wat hier helemaal niet het geval is. Speliers komt altijd ter zake, beargumenteert zijn standpunten met raak gekozen voorbeelden en getuigt bovendien van een enorme eruditie als het aankomt op Nederlandstalige poëzie uit de 20ste eeuw.
Afrader, want: Je zal niet graag lezen dat o.m. Jotie ’t Hooft op de korrel genomen worden, of je gruwt van formalisme en structuralisme.
Aanbevolen voor: Schrijvers zowel als critici die het serieus voor hebben met poëzie.

vrijdag 10 september 2010

Salsa en pathos

Auteur: Felipe Alfau
Titel: Chromos
Taal: Engels
Categorie: roman
Jaar van eerste uitgave: 1990 (maar verborgen ergens in een lade sinds 1948)
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: verjaardagscadeau
Synopsis: Het wel en wee van een groep Spaanse immigranten in New York, en hun onlosmakelijke band met het thuisland, gezien door de lens van het neutrale hoofdpersonage, de maniëristische Don Pedro en de semiliteraire schurk Garcia.
Wat ik geleerd heb: Hoe geobsedeerd Spanjaarden kunnen zijn met hun identiteit als Spanjaard. Dubbel ironisch ook dat Alfau in Barcelona geboren was (en dus Catalaan) en veel van zijn personages Madrilenen zijn. Bovendien heb ik geleerd dat de Spaanse cultuur als één van de weinige Europese culturen me eigenlijk geen bal interesseert.
Olé, want: Alfau wordt geroemd als een voorloper van de postmodernen, en werd pas herontdekt in de jaren ’90, kort voor zijn dood.
Soy no marinero, want: Erg veel passages doen nogal oubollig en meanderend aan, en het verhaal in het verhaal is eigenlijk te larmoyant om volop ironisch beleefd te worden. Emoties laaien weliswaar hoog op in het boek, maar al te vaak blijven ze dobberen aan de oppervlakte, waardoor er pagina’s lang in principe niks gezegd wordt of dat de lezer geen interessante (niet-clichématige) inzichten worden geboden in de Spaanse cultuur.
Aanbevolen voor: Hipsters die graag een minder bekend boek lezen en houden van Spanje.