Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

donderdag 25 september 2014

Dames tussen stoel en tafel

Auteur: Tine Maenhout en Marleen Temmerman
Titel: Milady! Waar vrouwenrechten echt over gaan
Taal: Nederlands
Categorie: nonfictie
Jaar van eerste uitgave: 2014
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekregen ter recensie
Synopsis: Maenhout gaat een hele reeks vragen omtrent vrouwenrechten - vooral wat de Derde Wereld aangaat - af met als leidraad gesprekken met expert ter zake Marleen Temmerman, afgewisseld met doorleefde getuigenissen vanuit een vluchthuis voor mishandelde en misbruikte vrouwen in Mombasa, Kenia.
Aanrader, want: Naast Temmerman - een instituut in haar vakgebied - komen een hele reeks andere experts en ervaringsdeskundigen aan het woord, die heel wat nuttige dingen te zeggen hebben, zoals bijvoorbeeld Miet Smet of Peter Piot. Maenhout nuanceert graag en neemt de tijd om de lezer tot ontwikkeling te laten komen in wat alles samen zeer complexe kwesties zijn.
Afrader, want: Ondanks de goede bedoelingen is er te weinig theoretische onderbouw. Het woord 'feminisme' valt erg weinig, en het boek valt tussen stoel en tafel als het er op aan komt om stelling te nemen tussen een 'just the facts, ma'am'-aanpak (daarvoor zijn er te weinig statistische gegevens in opgenomen) en een activistische aanpak (daarvoor is er te weinig aandacht voor structurele concepten als patriarchie). De aanwezigheid van Étienne Vermeersch staat als een tang op een varken door zijn toondoofheid.

Een langere recensie vind je hier.


maandag 15 september 2014

Levenskunst als listicle

Auteur: Rob Wiche
Titel: Verbeter jezelf
Taal: Nederlands
Categorie: filosofie
Jaar van eerste uitgave: 2014
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekocht
Synopsis: Wiche wandelt door de Westerse filosofie van Plato tot Sloterdijk om bouwstenen te vinden voor levenskunst en geluk.
Aanrader, want: Sommige filosofen vat hij helder en fris samen, hoewel die helemaal niet simpel zijn om uit te leggen, zoals Leibniz of Sloterdijk. Zijn titel verwijst overigens ook naar de enorme turf van de laatste.
Afrader, want: Veel van wat Wiche uit de filosofen haalt die hij bespreekt, is eigenlijk grotendeels al common sense en bevat geen wereldschokkende inzichten. In sommige kritiek op bepaalde filosofen (zoals Rawls) komt hij wat onhandig politiek over, of onderbouwt hij die kritiek niet. Het idee om iets listicle-achtigs te gaan doen met grote filosofen kan interessant zijn, maar komt te vaak over als een lightversie van ethiek en levenskunst, of een doorslagje van Alain de Botton.