Titel: De zeven doeken der schepping
Taal: Nederlands
Categorie: Drama
Jaar van eerste uitgave: 1966
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: uitgeleend door een vriend
Synopsis: Een beschrijving, met zeer nauwkeurige regie-aanwijzingen, van de extreem burgerlijke, zelfgenoegzame maatschappij die over de loop van zeven akten in een extreemlinkse revolutie terechtkomt. Centraal staat een schilder, die in geen van beide maatschappijen thuishoort en door beide vanwege zijn libertijnse levensstijl uitgespuwd wordt. Vormelijk een drama, maar nooit echt bedoeld om opgevoerd te worden.
Wat ik geleerd heb: Dat men in Vlaanderen enkele decennia achterop kwam als het op de verhaalstof van George Orwells Animal farm aankwam.
Dit moet je lezen, want: Je houdt wel van een cynische verteller, en groteske spot met allerlei machtsinstanties gaat erin als zoete koek.
Laat maar extreem links liggen, want: Je hebt het niet zo voor het uiterst theatrale, karikaturale aspect van een maatschappijkritiek die zich met heel veel lawaai presenteert, maar eigenlijk niet vernieuwend is.
Aanbevolen voor: Beginnende lezers die lange zwarte coltruien dragen en naar jazz luisteren.
Taal: Nederlands
Categorie: Drama
Jaar van eerste uitgave: 1966
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: uitgeleend door een vriend
Synopsis: Een beschrijving, met zeer nauwkeurige regie-aanwijzingen, van de extreem burgerlijke, zelfgenoegzame maatschappij die over de loop van zeven akten in een extreemlinkse revolutie terechtkomt. Centraal staat een schilder, die in geen van beide maatschappijen thuishoort en door beide vanwege zijn libertijnse levensstijl uitgespuwd wordt. Vormelijk een drama, maar nooit echt bedoeld om opgevoerd te worden.
Wat ik geleerd heb: Dat men in Vlaanderen enkele decennia achterop kwam als het op de verhaalstof van George Orwells Animal farm aankwam.
Dit moet je lezen, want: Je houdt wel van een cynische verteller, en groteske spot met allerlei machtsinstanties gaat erin als zoete koek.
Laat maar extreem links liggen, want: Je hebt het niet zo voor het uiterst theatrale, karikaturale aspect van een maatschappijkritiek die zich met heel veel lawaai presenteert, maar eigenlijk niet vernieuwend is.
Aanbevolen voor: Beginnende lezers die lange zwarte coltruien dragen en naar jazz luisteren.
