Pompen of ontploffen

Auteur: Isaac Asimov
Titel: De goden zelf
Taal: Nederlands (vertaald uit het Engels)
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 1983
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: gekregen
Synopsis: Een revolutionaire elektronenpomp tapt energie af van een parallel universum – in ruil krijgt dat universum ook energie terug van het onze. Toch beseft men aan beide zijden langzaam dat er enorme gevaren aan verbonden zijn (namelijk dat de zon in versneld tempo tot het nova-stadium zal opzwellen). Uiteindelijk biedt nog revolutionairder wetenschap de oplossing.
Aanrader, want: Naar eigen zeggen vond Asimov dit zijn beste en fictietechnisch meest grensverleggende werk, en je ziet ook dat hij er heel wat moeite voor gedaan heeft om zijn gebruikelijke, nogal droge en eenvoudige stijl tot haar grenzen te duwen. Asimov breekt tegen zijn gewoonte in ook een lans voor de kracht van intuïtie en gevoel. Bovendien oogt de beschrijving van de maankolonie niet onrealistisch.
Afrader, want: De romantische subbplots zie je al van drie lichtjaar ver aankomen en zijn nergens voor nodig. Bovendien zie je ook dat Asimov qua personages steeds put uit eenzelfde reservoir van vrij vlakke karakters. De beschrijving van de parallelle wereld is raar en raakt niet los van een curieus menselijk perspectief. De vertaling is knullig.
Aanbevolen voor: Sf-fans die een klassieker achter de kiezen willen hebben.

Innerlijke oorlog en vrede

Auteur: Lev Tolstoj
Titel: Anna Karenina
Taal: Nederlands (vertaald uit het Russisch)
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 1877
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Anna Karenina, een dame van stadsadel gevangen in een uitgeblust verstandshuwelijk, begint een passionele affaire met de officier Aleksei Vronski. In parallel volgt de lezer de handel en wandel van Konstantin Levin, een hereboer met zware stemmingswisselingen, die geleidelijk aan de rust vindt bij de vrouw die hem eerst afwijst en dan toch met hem trouwt, Katja Sjtsjerbatskaja.
Aanrader, want: Ondanks de meer dan 900 pagina's, wat alleen de meest onbevreesde lezer niet zou afschrikken, schrijft Tolstoj vlot, onderhoudend en met veel empathie voor zijn eigen personages. Veel emoties die door de personages intens beleefd worden, zijn nog altijd relevant, tot en met de in detail beschreven lichaamstaal toe. Anna zelf is met stip één van de meest interessante personages in de 19de-eeuwse literatuur, en dat wil wat zeggen.
Afrader, want: Uiteindelijk gaat het om de exploten van een zeer gepriviligeerde klasse mensen, en was Tolstoj ook een product van zijn tijd - interessant hier is hoe Anna zwaar gestraft wordt voor haar ontrouw, terwijl haar broer hooguit een wat zielige oude playboy is, maar voor de rest zijn opeenvolgende affaires in alle rust kan beleven. Sommige scènes doen ook wat soap-achtig aan. Bovendien is 920 pagina's écht lang.
Aanbevolen voor: Wie de pop-psychologiserende, grondig beschreven relatieperikelen en filosofische problemen niet schuwt, en zich graag verdiept in verhalen die rijp zijn voor peperdure kostuumdrama's.