Auteur: Pascal Verbeken
Titel: Arm Wallonië
Taal: Nederlands
Categorie: non-fictie
Jaar van eerste uitgave: 2007
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Met in het achterhoofd de deprimerende tocht van socialist August De Winne door het rurale, door de Kerk verstikte Vlaanderen aan het begin van de twintigste eeuw, dwaalt Verbeken ongeveer honderd jaar later rond door Wallonië, op zoek naar gelijkenissen en naar sporen van de massale Vlaamse arbeidsemigratie naar het zuiden van het land.
Bien sûr, want: De Vlaamse migratiestroom naar Wallonië, die samenviel met de grote industrialisatie van België, is een onderbelicht hoofdstuk in de vaderlandse geschiedenis. Niet alleen zijn de gelijkenissen frappant tussen hoe toenmalige Walen tegen Vlamingen aankeken en de latere integratieproblematiek rond Italianen en mensen uit de Maghreb en Turkije (Vlamingen hadden het imago onbeschoft, agressief en onderontwikkeld te zijn), ook hoe de bordjes later verhangen werden en Vlaanderen vanaf de jaren ’60 de welvarende regio van het land werd. Het lijkt precies alsof Vlaanderen niet wil herinnerd worden aan zijn eigen vroegere armoede, en dat de intussen volledig verwaalste afstammelingen van die emigranten hun herkomst ook niet meer zien dan een fait divers. Verbeken geeft zijn geïnterviewden ruimte om hun meningen en gedachten weer te geven, en de beelden die hij oproept van het Wallonië van vandaag zijn afwisselend fascinerend, teneerdrukkend en erg poëtisch.
Non merci, want: Vrolijk word je er niet van, al was het maar door de vele stemmen die in het boek weerklinken over de lamentabele toestand waarin sommige Waalse regio’s verzeild zijn.
Aanbevolen voor: Vijf jaar na publicatie heeft Verbekens boek nog niks aan relevantie ingeboet, al zou je misschien denken dat dat anders is door het Vlinderakkoord en onze eerste Franstalige premier sinds de jaren ‘70. Meer zelfs – dit zou verplichte lectuur moeten zijn voor elke Belg.
Titel: Arm Wallonië
Taal: Nederlands
Categorie: non-fictie
Jaar van eerste uitgave: 2007
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Met in het achterhoofd de deprimerende tocht van socialist August De Winne door het rurale, door de Kerk verstikte Vlaanderen aan het begin van de twintigste eeuw, dwaalt Verbeken ongeveer honderd jaar later rond door Wallonië, op zoek naar gelijkenissen en naar sporen van de massale Vlaamse arbeidsemigratie naar het zuiden van het land.
Bien sûr, want: De Vlaamse migratiestroom naar Wallonië, die samenviel met de grote industrialisatie van België, is een onderbelicht hoofdstuk in de vaderlandse geschiedenis. Niet alleen zijn de gelijkenissen frappant tussen hoe toenmalige Walen tegen Vlamingen aankeken en de latere integratieproblematiek rond Italianen en mensen uit de Maghreb en Turkije (Vlamingen hadden het imago onbeschoft, agressief en onderontwikkeld te zijn), ook hoe de bordjes later verhangen werden en Vlaanderen vanaf de jaren ’60 de welvarende regio van het land werd. Het lijkt precies alsof Vlaanderen niet wil herinnerd worden aan zijn eigen vroegere armoede, en dat de intussen volledig verwaalste afstammelingen van die emigranten hun herkomst ook niet meer zien dan een fait divers. Verbeken geeft zijn geïnterviewden ruimte om hun meningen en gedachten weer te geven, en de beelden die hij oproept van het Wallonië van vandaag zijn afwisselend fascinerend, teneerdrukkend en erg poëtisch.
Non merci, want: Vrolijk word je er niet van, al was het maar door de vele stemmen die in het boek weerklinken over de lamentabele toestand waarin sommige Waalse regio’s verzeild zijn.
Aanbevolen voor: Vijf jaar na publicatie heeft Verbekens boek nog niks aan relevantie ingeboet, al zou je misschien denken dat dat anders is door het Vlinderakkoord en onze eerste Franstalige premier sinds de jaren ‘70. Meer zelfs – dit zou verplichte lectuur moeten zijn voor elke Belg.
