Auteur: Lucebert
Titel: Verzameld werk
Taal: Nederlands
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 2002
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: De titel liegt niet: deze zeer uitgebreide turf verzamelt zowat alles wat Lucebert ooit geschreven heeft, afgewisseld met tekeningen van ’s auteurs eigen hand.
Aanrader, want: De literaire productie van Lucebert over een periode van ongeveer vijftig jaar (als je postume uitgaven meerekent) is duizelingwekkend in zijn verscheidenheid en kracht. Dit is geen dichter die zat te labeuren over kleine, uitgepuurde kunstwerkjes, maar iemand die niet kon ophouden met de grenzen verkennen van de Nederlandse taal. Sommige gedichten slaan in als bommen, andere weer blijven aan de ribben kleven door hun sterke verbeeldingskracht.
Afrader, want: Het is echt wel wat veel, en dat kan ontmoedigend werken. Luceberts poëzie is er geen die je vlotjes per honderd pagina’s zit te lezen, omdat je vaak moet stilstaan bij wat er precies gezegd wordt. Daar komt bij dat er ook minder goed werk in de verzamelaar is opgenomen. Misschien ligt dat anders voor iedereen, maar zijn abstractse bokkensprongen konden me minder boeien omdat ze zo veel inspanning lijken te vragen voor een soms wat magere inhoud.
Aanbevolen voor: Tja, dit blijft een standaardwerk voor iedereen die houdt van Nederlandstalige poëzie.
Titel: Verzameld werk
Taal: Nederlands
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 2002
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: De titel liegt niet: deze zeer uitgebreide turf verzamelt zowat alles wat Lucebert ooit geschreven heeft, afgewisseld met tekeningen van ’s auteurs eigen hand.
Aanrader, want: De literaire productie van Lucebert over een periode van ongeveer vijftig jaar (als je postume uitgaven meerekent) is duizelingwekkend in zijn verscheidenheid en kracht. Dit is geen dichter die zat te labeuren over kleine, uitgepuurde kunstwerkjes, maar iemand die niet kon ophouden met de grenzen verkennen van de Nederlandse taal. Sommige gedichten slaan in als bommen, andere weer blijven aan de ribben kleven door hun sterke verbeeldingskracht.
Afrader, want: Het is echt wel wat veel, en dat kan ontmoedigend werken. Luceberts poëzie is er geen die je vlotjes per honderd pagina’s zit te lezen, omdat je vaak moet stilstaan bij wat er precies gezegd wordt. Daar komt bij dat er ook minder goed werk in de verzamelaar is opgenomen. Misschien ligt dat anders voor iedereen, maar zijn abstractse bokkensprongen konden me minder boeien omdat ze zo veel inspanning lijken te vragen voor een soms wat magere inhoud.
Aanbevolen voor: Tja, dit blijft een standaardwerk voor iedereen die houdt van Nederlandstalige poëzie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten