Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

donderdag 26 januari 2023

London after midnight

Auteur: Michel Faber
Taal: Nederlands (vertaald uit het Engels)
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2002
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: e-readerdump
Synopsis: De parfummagnaat William Rackham beleeft een stijle opgang mee dankzij de prostituée Sugar, terwijl zijn eigen vrouw Agnes langzaam ten prooi valt aan waanzin.
Aangename aroma's, want: Hoewel het een klassieke kassei van een boek is, is 'Lelieblank' nooit saai of zwaar op de hand, en alle personages zijn volledig gerealiseerde figuren met een eigen belevingswereld, gedachten en mijmeringen. Hoewel soms metafictioneel, probeert het boek ook geen psychologische begrippen op te dringen aan de Victoriaanse leefwereld waarin die niet gekend waren, hoewel er uiteraard sprake is van diverse onopgeloste trauma's, schrijnend klasseverschil en een soort proto-feminisme hier en daar zijn opwachting maakt. Faber schuwt de pathetiek van een Dickens, en hoewel hij relatief trouw is aan de taal van die tijd, schrijft hij niet stoffig en pakt hij onderwerpen aan waar Victoriaanse schrijvers zelf liefst mijlenver van weg bleven.
Rood stoplicht, want: 'Lelieblank' meandert wel erg veel, en soms niet altijd met een duidelijk doel of idee. De alwetende verteller is in het begin zeer aanwezig maar sterft nagenoeg weg in de latere helft van het boek - een wat vreemde keuze en getuige van occasionele inconsistentie. Hier en daar glipt er een anachronisme in.
Aanbevolen voor: Zowat alle liefhebbers van literatuur, en zeker zij die tuk zijn op verhalen en personages in een Victoriaanse setting.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten