Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de afdeling boekenrecensies daarvan, met inmiddels meer dan 400 recensies. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.

zondag 29 september 2024

Het vuilste zwaard

Auteur: W.F. Hermans
Taal: Nederlands
Categorie: roman
Jaar van eerste uitgave: 1958
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: e-readerdump
Synopsis: De wat suffe sigarenwinkelier Henri Osewoudt wordt door een mysterieuze man met de naam Dorbeck tijdens Wereldoorlog II in het verzet meegesleurd, maar moet als de oorlog voorbij is zien te bewijzen dat hij niet zomaar wat moorden heeft gepleegd en dat Dorbeck überhaupt bestaat (of bestaan heeft).
Ontwikkel de film, want: 'De donkere kamer' biedt een tamelijk onheroïsch beeld van het Nederlandse verzet, ook al heb je de bekende tropen van de sadistische of perverse Duitse bezetters. De Britten komen er ook niet veel beter af, als hooghartige en boertige bureaucraten. Het intrigerendste personage is natuurlijk Osewoudt zelf, een naar traditionele normen erg onwaarschijnlijke held (meer een anti-held). 
Laat het zwaard maar neerkomen, want: Anno 2024 en als iet of wat geoefende lezer heb je de kunstgreep van het verhaal al redelijk snel door. Sommige (inter)acties zijn ook nogal houterig beschreven - of om het te stellen met meer mildheid, Hermans werkte aan een taal en stijl die nog niet volledig af waren omdat er voor dit soort verhalen of vertellingen nog niet veel voorbeelden waren.
Aanbevolen voor: Wie een verzetsroman wil lezen die grondig afwijkt van de geijkte paden.

 

woensdag 11 september 2024

Noodwegen

Auteur: W.F. Hermans
Taal: Nederlands
Categorie: roman
Jaar van eerste uitgave: 1966
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: e-readerdump
Synopsis: De jonge Nederlandse geoloog Alfred Issendorf wordt naar Noorwegen gestuurd om te proberen de these van zijn eigen promotor mee te bewijzen door veldonderzoek te doen in het hoge noorden.
Opblijven maar, want: Naast de waarachtige woestheid van de landschappen en de soms vreemde lokale mensen die die lijken te bevolken, is dit een postmoderne tragedie die desondanks vlot leest. Het is wat een "valse trage": sommige zaken lijken aanzienlijk simpeler dan ze zijn, of sommige ondoorzichtige passages bevatten dan weer aanknopingspunten tot dieper denkwerk, en als laatste heb je nog enkele noten van (soms bittere) humor die het geheel afkruiden. 
Ga maar slapen, want: Als je een net verhaal wil met een net voorgeschotelde conclusie, dan moet je hier niet zijn. Desondanks zijn er een pak motieven en verhaaldraden die echt wel nergens toe leiden. Dat mag, maar het kan soms frustrerend zijn.
Aanbevolen voorWie wel zin heeft in wat pomo maar niet direct aan de allermoeilijkste of cerebraalste roman toe is.