Titel: Runaway
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2005
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: ‘Runaway’ is eigenlijk een bundel van acht kortverhalen, waarvan het eerste toevallig dezelfde titel draagt van de verzameling. Elk verhaal belicht stukken of fragmenten van het leven van verschillende Canadese vrouwen van de jaren ’20 tot – vermoedelijk – ergens tegen de jaren ’80 of ’90. Het gaat bijna altijd om scharniermomenten, de soms onbegrijpelijke keuzes die mensen maken voor zichzelf en anderen, en de gevolgen ervan. Niks ligt voor de hand.
Loop niet weg, want: Elk verhaal ontleent zijn kracht niet aan de plot, maar aan de enorme natuurlijkheid van de personages en de dialogen. De ontzettende empathie die Munro aan de dag legt voor haar personages en hun kleine, onuitgesproken observaties, zorgen ervoor dat de momenten van hoop, bitterheid en impulsiviteit een erg intens effect hebben. Hierbij is de uitschieter ‘Passion’, waarin het onbegrijpelijke niet begrijpelijk, maar eerder aanschouwelijk gemaakt wordt. Als laatste punt slaagt Munro er als één van de weinige schrijvers in om man-vrouw-verhoudingen tot meer dan een cliché of een eenzijdige projectie om te vormen.
Ga maar weg, want: Het kortverhaal ‘Tricks’ voelt in zijn afwikkeling een beetje te gekunsteld aan.
Aanbevolen voor: Iedereen die open staat voor een reeks authentieke, pretentieloze kortverhalen die hen recht naar de keel kunnen grijpen.
Taal: Engels
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2005
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: ‘Runaway’ is eigenlijk een bundel van acht kortverhalen, waarvan het eerste toevallig dezelfde titel draagt van de verzameling. Elk verhaal belicht stukken of fragmenten van het leven van verschillende Canadese vrouwen van de jaren ’20 tot – vermoedelijk – ergens tegen de jaren ’80 of ’90. Het gaat bijna altijd om scharniermomenten, de soms onbegrijpelijke keuzes die mensen maken voor zichzelf en anderen, en de gevolgen ervan. Niks ligt voor de hand.
Loop niet weg, want: Elk verhaal ontleent zijn kracht niet aan de plot, maar aan de enorme natuurlijkheid van de personages en de dialogen. De ontzettende empathie die Munro aan de dag legt voor haar personages en hun kleine, onuitgesproken observaties, zorgen ervoor dat de momenten van hoop, bitterheid en impulsiviteit een erg intens effect hebben. Hierbij is de uitschieter ‘Passion’, waarin het onbegrijpelijke niet begrijpelijk, maar eerder aanschouwelijk gemaakt wordt. Als laatste punt slaagt Munro er als één van de weinige schrijvers in om man-vrouw-verhoudingen tot meer dan een cliché of een eenzijdige projectie om te vormen.
Ga maar weg, want: Het kortverhaal ‘Tricks’ voelt in zijn afwikkeling een beetje te gekunsteld aan.
Aanbevolen voor: Iedereen die open staat voor een reeks authentieke, pretentieloze kortverhalen die hen recht naar de keel kunnen grijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten