Auteur: Margaret Atwood
Titel: The Year of the Flood
Taal: Engels
Categorie: proza
Jaar van eerste uitgave: 2009
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend van een vriend
Synopsis: In verschillende story-telling flashbacks volgt de lezer Ren en Toby, twee vrouwen die elk de apocalyps van Crake overleefden die al verteld werd in 'Oryx and Crake'. Op het einde komt de plot van 'The Year' samen met die van 'Oryx and Crake'.
Aanrader, want: Beter dan in 'Oryx and Crake' wordt het economische en politieke model geschetst van de maatschappij aan de rand van de apocalyps, en het meest beklemmende is dat erg veel elementen ervan bijzonder aannemelijk overkomen. De dystopische wereld die hier in geschetst wordt, bevindt zich veel dichterbij dan we vermoeden. De hoofdstukken van Ren zijn een oefening in precies en empathisch schrijven, en voegen een extra dimensie toe aan 'Oryx and Crake'.
Afrader, want: Het einde is een beetje slordig. De Painballers zijn stereotype antagonisten. Met Toby heb ik het gevoel dat Atwood dit type personage al iets te vaak heeft geschreven.
Aanbevolen voor: Wie 'Oryx and Crake' al gelezen heeft, hoewel ik denk dat je beide boeken in eender welke volgorde kan lezen.
Titel: The Year of the Flood
Taal: Engels
Categorie: proza
Jaar van eerste uitgave: 2009
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend van een vriend
Synopsis: In verschillende story-telling flashbacks volgt de lezer Ren en Toby, twee vrouwen die elk de apocalyps van Crake overleefden die al verteld werd in 'Oryx and Crake'. Op het einde komt de plot van 'The Year' samen met die van 'Oryx and Crake'.
Aanrader, want: Beter dan in 'Oryx and Crake' wordt het economische en politieke model geschetst van de maatschappij aan de rand van de apocalyps, en het meest beklemmende is dat erg veel elementen ervan bijzonder aannemelijk overkomen. De dystopische wereld die hier in geschetst wordt, bevindt zich veel dichterbij dan we vermoeden. De hoofdstukken van Ren zijn een oefening in precies en empathisch schrijven, en voegen een extra dimensie toe aan 'Oryx and Crake'.
Afrader, want: Het einde is een beetje slordig. De Painballers zijn stereotype antagonisten. Met Toby heb ik het gevoel dat Atwood dit type personage al iets te vaak heeft geschreven.
Aanbevolen voor: Wie 'Oryx and Crake' al gelezen heeft, hoewel ik denk dat je beide boeken in eender welke volgorde kan lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten