Auteur: Charles Bukowski
Titel: Play the Piano like a Percussion Instrument until the Fingers Begin to Bleed a Little Bit
Taal: Engels
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 1970
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend van een vriendin
Synopsis: Minimalistische, redelijk prozaïsche poëzie waarin Bukowski soms droog, soms grappig en soms met nauwelijks verholen woede en minachting schrijft over zijn eigen met alcohol en marginaliteit doordrenkte leven, en en passant zijn visie meegeeft op kunst en literatuur.
Aanrader, want: Als er één moderne dichter paste in het clichébeeld van de poète maudit, dan wel Bukowski. Zijn gedichten lezen is tekenen voor een rit die je niet onverschillig kan laten, en confronterend werkt voor een hele hoop vooroordelen en achtergrondassumpties.
Afrader, want: Soms vervalt Bukowski in bijna-proza of lengt hij zijn gedichten nodeloos aan met extra woorden (een raar verwijt aan een minimalist). Hoewel dat geen rol mag spelen in de appreciatie van zijn werk, loert ook vaak de schaduw van wie hij was in persoon - een onaangenaam en nogal misogyn figuur - voortdurend om de hoek.
Aanbevolen voor: Poëzie- en niet-poëzieliefhebbers die toe zijn aan een palate cleanser.
Titel: Play the Piano like a Percussion Instrument until the Fingers Begin to Bleed a Little Bit
Taal: Engels
Categorie: poëzie
Jaar van eerste uitgave: 1970
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend van een vriendin
Synopsis: Minimalistische, redelijk prozaïsche poëzie waarin Bukowski soms droog, soms grappig en soms met nauwelijks verholen woede en minachting schrijft over zijn eigen met alcohol en marginaliteit doordrenkte leven, en en passant zijn visie meegeeft op kunst en literatuur.
Aanrader, want: Als er één moderne dichter paste in het clichébeeld van de poète maudit, dan wel Bukowski. Zijn gedichten lezen is tekenen voor een rit die je niet onverschillig kan laten, en confronterend werkt voor een hele hoop vooroordelen en achtergrondassumpties.
Afrader, want: Soms vervalt Bukowski in bijna-proza of lengt hij zijn gedichten nodeloos aan met extra woorden (een raar verwijt aan een minimalist). Hoewel dat geen rol mag spelen in de appreciatie van zijn werk, loert ook vaak de schaduw van wie hij was in persoon - een onaangenaam en nogal misogyn figuur - voortdurend om de hoek.
Aanbevolen voor: Poëzie- en niet-poëzieliefhebbers die toe zijn aan een palate cleanser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten