Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de afdeling boekenrecensies daarvan, met inmiddels meer dan 400 recensies. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.

zondag 20 augustus 2017

De make something up-club

Auteur: Chuck Palahniuk
TitelMake Something Up
Taal: Engels
Categorie: Kortverhalen
Jaar van eerste uitgave: 2015
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Geleend van een vriendin
Synopsis: In een twintigtal kortverhalen laat Palahniuk een licht schijnen over zijn stilistisch kunnen en zijn veelheid aan toonaarden en personages, die soms gedeelde universa bevolken.
Aanrader, want: Op zijn best is Palahniuk als hij zijn cynisme enigszins in bedwang houdt, met als uitschieter het verhaal over het paard. Zijn hang naar het bizarre staat (meestal) niet in de weg van de menselijkheid die bijna circumstantieel lijkt, maar eigenlijk de essentie vormt van zijn kortverhalen.
Afrader, want: Soms slaat hij de bal mis als de mayonaise niet pakt, vooral in het langste kortverhaal, dat nooit zeker is of het grand-guignoleske kolder wil zijn, een soort verkapte Bildungsroman, of vale horror. Ook de zelfreferenties nu en dan hoeven niet.
Aanbevolen voor: Als je tuk bent op kortverhalen waar het bizarre nooit ver weg is, is dit je ding.

zaterdag 19 augustus 2017

Sherlock en de scholastiek

Auteur: Umberto Eco
TitelDe naam van de roos
Taal: Nederlands (vertaald uit het Italiaans)
Categorie: Fictie
Jaar van eerste uitgave: 1980
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: Geleend van een collega
Synopsis: De Engelse monnik William van Baskerville wordt naar een Italiaanse abdij geroepen om als voormalig inquisiteur een verdacht overlijden te onderzoeken.
Aanrader, want: 'In de naam van de roos' is naast een vermakelijke whodunnit ook een boek dat de lezer meesleept in de leefwereld van Middeleeuwse intellectuelen en disputen tussen kloosterorders onderling en tussen Kerk en staat. Eco weet boeiend, gedetailleerd en met veel zorg zijn personages neer te zetten als mensen van vlees en bloed in hun eigen wereld. Het perspectief van Adson is er voor de lezer zelf, niet toevallig als een soort Watson voor Williams Sherlock.
Afrader, want: De eerste 80 pagina's zijn soms heel langdradig en Eco weet soms van geen ophouden met ellenlange beschrijvingen van religieuze visioenen die enkel zijn eigen virtuositeit in de verf zetten maar afbreuk doen aan het verteltempo.
Aanbevolen voor: Wie geen bezwaar heeft tegen een serieuze turf die initieel wat doorzettingsvermogen vergt. En wie Latijn genegen is.