Auteur: Pjeroo Robjee
Titel: Faust ofte Krakeling beneden de Louteringsberg
Taal: Nederlands
Categorie: drama
Jaar van eerste uitgave: 2013
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Een postmoderne hervertelling van het klassieke Faust-verhaal: een man sluit een pact met de duivel om te krijgen wat hij verlangt, maar gaat er uiteindelijk aan tenonder.
Aanrader, want: Bij het lezen van dramateksten gaat er altijd wat verloren, maar het is makkelijk om je voor te stellen dat 'Faust' zou kunnen leiden tot spectaculair tweemanstheater in de handen van de juiste regisseur.
Afrader, want: Het is te gekunsteld en voegt in wezen niets boeiend toe aan het klassieke verhaal. Het is ook een brallerige tekst die niet kan kiezen tussen clever proberen zijn en het gebrek aan echte scherpte halfslachtig probeert te verdoezelen door te doen alsof het ironie is. Het hele project voelt aan alsof het uit 1975 komt, en niet dat daar op zich wat verkeerd mee is, maar daardoor voelt het al snel overbodig aan. Als laatste, louter persoonlijk punt: wat is er mis met gewoon 'Pierrot Robié' te schrijven?
Aanbevolen voor: Wie de voorstelling gezien heeft, ze goed vond, en wil nagenieten.
Titel: Faust ofte Krakeling beneden de Louteringsberg
Taal: Nederlands
Categorie: drama
Jaar van eerste uitgave: 2013
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: geleend
Synopsis: Een postmoderne hervertelling van het klassieke Faust-verhaal: een man sluit een pact met de duivel om te krijgen wat hij verlangt, maar gaat er uiteindelijk aan tenonder.
Aanrader, want: Bij het lezen van dramateksten gaat er altijd wat verloren, maar het is makkelijk om je voor te stellen dat 'Faust' zou kunnen leiden tot spectaculair tweemanstheater in de handen van de juiste regisseur.
Afrader, want: Het is te gekunsteld en voegt in wezen niets boeiend toe aan het klassieke verhaal. Het is ook een brallerige tekst die niet kan kiezen tussen clever proberen zijn en het gebrek aan echte scherpte halfslachtig probeert te verdoezelen door te doen alsof het ironie is. Het hele project voelt aan alsof het uit 1975 komt, en niet dat daar op zich wat verkeerd mee is, maar daardoor voelt het al snel overbodig aan. Als laatste, louter persoonlijk punt: wat is er mis met gewoon 'Pierrot Robié' te schrijven?
Aanbevolen voor: Wie de voorstelling gezien heeft, ze goed vond, en wil nagenieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten